-
21.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
22.《冬日题兴善寺崔律师院孤松》 唐·刘得仁
为此疏名路,频来访远公。
孤标宜雪后,每见忆山中。
静影生幽藓,寒声入迥空。
何年植兹地,晓夕动清风。 -
23.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
24.《喜迁莺》 宋·王千秋
春前腊尾。
问谁会开解,幽人心里。
映竹精神,凌风标致,姑射昔闻今是。
试妆竞看吹面,寄驿胜传缄纸。 -
25.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
26.《桂枝香(杨山甫席上赋)》 宋·陈允平
残蝉乍歇。
又乱叶打窗,蛩韵凄切。
寂寞天香院宇,露凉时节。
乘鸾扇底婆娑影,幻清虚、广寒宫阙。 -
27.《踏青游》 宋·赵温之
竹外溪边,一枝破寒卫腊。
莹素肌、玉雕冰刻。
赋闲标,足馀韵,岂同常格。
最风流,生来处处尽好,别得造化工力。 -
28.《多丽·李良定公席上赋》 宋·聂冠卿
想人生,美景良辰堪惜。
问其间、赏心乐事,就中难是并得。
况东城、凤台沙苑,泛晴波、浅照金碧。
露洗华桐,烟霏丝柳,绿阴摇曳,荡春一色。 -
29.《酹江月》 宋·岳珂
天然灵种,遍尘寰、不许一枝分植。
瀛海沈沈群玉宴,迥出八仙标格。
珠幄留云,翠绡笼雪,浅露宫黄额。
无双亭下,未容凡卉连璧。 -
30.《齐天乐》 宋·翁孟寅
幽香不受春料理,青青尚馀秋鬓。
涧曲碉隈,烟梳露浴,甘与菰蒲共隐。
芳标瘦迥。
看缨结丁香,带萦晴荇。 -
31.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
32.《仙都山》 宋·刘参
古帝此登仙,霓旌不复还。
孤标苍岭外,屹立紫烟间。
上下形端柱,周回影转环。
根疑连海峤,顶欲突天关。 -
33.《送僧归护国寺》 宋·宋绶
台岭分灯契上机,政庭传教及禅扉。
供开薄馔持盂至,梦忆霞标振策归。
吟砚自澄晨磬彻,经窗间掩夕香微。
袍纹迥夺岩芝色,猊座人天喜重围。 -
34.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
35.《八月六日丁亥释奠孔子庙三十韵》 元·周伯琦
阙里宣尼宅,儒林礼乐区。
右文昭代盛,报德圣恩殊。
天语颁中禁,星轺发上都。
内廷香绕案,光禄酒浮壶。 -
36.《上谷秋日杂书四首》 明·程可中
列壁风鸣汉帜摇,居庸天迥锁云标。
雨余新爽澄金气,夜半残河插斗杓。
嘉馔土人烹硕鼠,薄寒胡帽制丰貂。
妖姬不解愁砧杵,马上琵琶手自调。
¤ -
37.《金竺长官司罗永庵题壁》 明·朱允炆
风尘一夕忽南侵,天命潜移四海心。
凤返丹山红日远,龙归沧海碧云深。
紫微有象星还拱,玉漏无声水自沉。
遥想禁城今夜月,六宫犹望翠华临。 -
38.《多丽(李良定公席上赋)》 宋·聂冠卿
想人生,美景良辰堪惜。
闻其间、赏心乐事,就中难事并得。
况东城、凤台沙苑,泛清波、浅照金碧。
露洗华桐,烟霏丝柳,绿阴摇曳,荡春一色。 -
39.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
40.《登平陆北回瞰陕城奉寄李八太学士使君二十二》 宋·司马光
汉家二千石,体望几来尊。
况复严徐客,从前益稷孙。
公侯贵不绝,礼乐器常存。
符竹临分陕,声光应列藩。