-
61.《赠隐僧》 宋·释文珦
高僧谢人世,诛茅乱峰曲。
三衣不着蚕,一饭长分鹿。
露滴秋迳松,烟蒙晓窗竹。
真隐澹无营,怡然心自足。 -
62.《春日与正仲坐山斋余隐几就睡既觉而正仲端坐》 宋·舒岳祥
坐睡吾知味,观书客更嘉。
柴门桑旧曲,石迳笋新斜。
花饮蜂归国,巢成燕着家。
此中真有意,高柳两三鸦。 -
63.《逍遥咏》 宋·宋太宗
炼矿勿教侵外域,真铅岂得离中华。
天然五色被云遮,圣境由来路迳赊。
苞含日月高还远,自是人心识见邪。
龙浴凤池谁可意,神仙群聚笑唅呀。 -
64.《梅花五首》 宋·杨公远
横隔片烟争向静,深藏翠幕全真性。
霞拖数日初脑沉,月挂一眉天未暝。
问讯频敲碧玉枝,觅诗踏遍苍苔迳。
有时小醉倚幽窗,只藉清香闻得醒。 -
65.《重阳已过半月菊花方开二首》 宋·杨公远
西风转北又旬余,才见黄花粲短篱。
底事不开重九日,何心却趁小春时。
芳传栗里陶潜迳,香入离骚屈子辞。
不肯趋时真隐逸,岂教尘世俗人知。 -
66.《三洞》 宋·于石
群峭摩天不染埃,凝岚滴翠郁崔嵬。
帘垂飞瀑无人卷,舟引游仙出洞来。
一竅中谁开混沌,三山外亦有蓬莱。
扪萝更间朝真路,夹迳松阴覆绿苔。 -
67.《次韵外舅黄虞卿为爱山园好八首》 宋·喻良能
为爱山园好,萧斋竹迳通。
疏帘卷雌霓,曲槛倚雄风。
爱酒杜陵老,煎茶桑苎翁。
菟裘真得计,踪迹免飘蓬。