-
161.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
162.《西洨晚归》 宋·李复
今日雨晴云出溪,疏林荒僻色愀凄。
杖藜出步洨水曲,白沙细草净无泥。
渔人截流张巨网,击水惊鱼鱼更迷。
儿童喜见鱼网重,得鱼贯柳毕提携。 -
163.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
旱地奔雷,青天撒雨。
六户不扃,龙无龙句。
田地稳密底死汗迸流,妙用纵横底寒毛卓竖。
万别千差透密机,撼动憨眠拄杖子。 -
164.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
165.《即事》 宋·张九成
幽事晚山色,幽斋春雨余。
乱红欹涧水,浮绿涨郊墟。
北牖迸新笋,西园生野蔬。
槿篱绕茅屋,已分老樵渔。