-
121.《烛影摇红》 宋·翁元龙
蜀锦华堂,宝筝频送花前酒。
妖娆全在半开时,人试单衣后。
花前围春竞秀。
如红潮、玉腮微透。 -
122.《望海潮》 宋·鄱阳护戎女
云收飞脚,日祛怒暑,新蝉高柳鸣时。
兰佩紫囊,蒲抽碧剑,吴丝两腕双垂。
闻道五陵儿。
蛟龙吼波面,卫碎琉璃。 -
123.《阮郎归(做姜尧章体)》 宋·黄升
粉香吹暖透单衣。
金泥双凤飞。
间来花下立多时。
春风酒醒迟。
桃叶曲,柳枝词。
芳心空自知。
湘皋月冷佩声微。
雁归人不归。 -
124.《阮郎归(做姜尧章体)》 宋·黄升
粉香吹暖透单衣。
金泥双凤飞。
间来花下立多时。
春风酒醒迟。
桃叶曲,柳枝词。
芳心空自知。
湘皋月冷佩声微。
雁归人不归。 -
125.《丁香结》 宋·杨泽民
梅雨犹清,冷风乘急,遥送万丝斜陨。
听水翻雷迅。
冒雾湿,但觉衣裘皆润。
乱山烟嶂外,轻寒透、未免强忍。 -
126.《风入松》 宋·张枢
春寒懒下碧云楼。
花事等闲休,红线湿透秋千索,记伴仙、曾倚娇柔。
重叠黄金约臂,玲珑翠玉搔头。
薰炉谁熨暖衣篝。
消遣酒醒愁。
旧巢未著新来燕,任珠帘、不上琼钩。
何处东风院宇,数声揭调甘州。 -
127.《满江红·和王夫人满江红韵以庶几後山妾薄命之意》 宋·文天祥
燕子楼中,又捱过、几番秋色。
相思处、青年如梦,乘鸾仙阙。
肌玉暗消衣带缓,泪珠斜透花钿侧。
最无端、蕉影上窗纱,青灯歇。 -
128.《满江红》 宋·邓剡
王母仙桃,亲曾醉、九重春色。
谁信道、鹿衔花去,浪翻鳌阙。
眉锁娇娥山宛转,髻梳堕马云欹侧。
恨风沙、吹透汉宫衣,余香歇。 -
129.《唐多令·雨过水明霞》 宋·邓剡
雨过水明霞。
潮回岸带沙。
叶声寒、飞透窗纱。
堪恨西风吹世换,更吹我、落天涯。
寂寞古豪华。
乌衣日又斜。
说兴亡、燕入谁家。
惟有南来无数雁,和明月、宿芦花。 -
130.《摸鱼儿(寿贾师宪)》 宋·赵从橐
指庭前、翠云金雨。
霏霏香满仙宇。
一清透彻浑无底,秋水也无流处。
君试数。 -
131.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·王易简
烟峤收痕,云沙拥沫,孤槎万里春聚。
蜡杵冰尘,水研花片,带得海山风露。
纤痕透晓,银镂小、初浮一缕。
重剪纱窗暗烛,深垂绣帘微雨。 -
132.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
133.《金缕曲二首》 清·顾贞观
寄吴汉槎宁古塔,以词代书,丙辰冬,寓京师千佛寺,冰雪中作。
季子平安否?便归来,平生万事,那堪回首!行路悠悠谁慰藉,母老家贫子幼。
记不起,从前杯酒。
魑魅搏人应见惯,总输他,覆雨翻云手,冰与雪,周旋久。 -
134.《点绛唇·蹴罢秋千》 宋·李清照
蹴罢秋千,起来慵整纤纤手。
露浓花瘦,薄汗轻衣透。
见客入来,袜刬金钗溜。
和羞走,倚门回首,却把青梅嗅。 -
135.《贺明朝·忆昔花间相见后》 五代·欧阳炯
忆昔花间相见后,只凭纤手,暗抛红豆。
人前不解,巧传心事,别来依旧,辜负春昼。
碧罗衣上蹙金绣,睹对对鸳鸯,空裛泪痕透。
想韶颜非久,终是为伊,只恁偷瘦。 -
136.《金缕曲词二首》 清·顾贞观
寄吴汉槎宁古塔,以词代书,丙辰冬寓京师千佛寺,冰雪中作季子平安否?便归来,平生万事,那堪回首!行路悠悠谁慰藉,母老家贫子幼。
记不起,从前杯酒。
魑魅搏人应见惯,总输他,覆雨翻云手,冰与雪,周旋久。
泪痕莫滴牛衣透,数天涯,依然骨肉,几家能够?比似红颜多命薄,更不如今还有。 -
137.《浣溪沙》 宋·周邦彦
雨过残红湿未飞。
珠帘一行透斜晖。
游蜂酿蜜窃香归。
金屋无人风竹乱,衣篝尽日水沈微。
一春须有忆人时。 -
138.《金缕曲·季子平安否》 清·顾贞观
季子平安否?便归来,平生万事,那堪回首!行路悠悠谁
慰藉,母老家贫子幼。
记不起,从前杯酒,魑魅搏人座见
惯,总输他,覆雨翻云手,冰与雪,周旋久。 -
139.《浣溪沙》 宋·方千里
刻样衣裳巧刻绘。
彩枝环绕万年藤。
生香吹透縠蚕冰。
嫩水带山娇不断,湿云堆岭腻无声。
香肩婀娜许谁凭。 -
140.《白庐山归城赋四首》 宋·董嗣杲
才去还回似不情,萧然两耳乱泉声。
衣巾染得江岚透,谁道山人骨亦清。