-
21.《南梁行》 唐·李绅
江城郁郁春草长,悠悠汉水浮青光。
杂英飞尽空昼景,绿杨重阴官舍静。
此时醉客纵横书,公言可荐承明庐。 -
22.《小雪》 唐·无可
片片互玲珑,飞扬玉漏终。
乍微全满地,渐密更无风。
集物圆方别,连云远近同。
作膏凝瘠土,呈瑞下深宫。 -
23.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
24.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
25.《菩萨蛮》 宋·张抡
人间何处难忘酒。
六花投隙琼瑶透。
火满地炉红。
萧萧屋角风。
飘_飞絮乱。
浩荡银涛卷。
一盏此时干。
清吟可那寒。 -
26.《水调歌头(再用韵答李子永)》 宋·辛弃疾
君莫赋幽愤,一语试相开。
长安车马道上,平地起崔嵬。
我愧渊明久矣,独借此翁湔洗,素壁写归来。
斜日透虚隙,一线万飞埃。 -
27.《祝英台近(赋揽秀园)》 宋·周密
步玲珑,寻窈窕,瑶草四时碧。
小小蓬莱,花气透帘隙。
几回翠水荷初,苍崖梅小,绮寮掩、玉壶春色。
柳屏窄。 -
28.《萤》 宋·杨亿
爽籁生遥圃,斜晕落斗岑。
微茫浮草际,零乱起墙阴。
武子窗尘积,隋家苑树深。
灯光透蔬隙,珠彩射清当。
野磷宵争出,星榆晓共沉。
长门秋漏永,偏照泪涔涔。 -
29.《韩蕲王花园老卒歌和吴渊颖》 明·屠隆
中原胡尘涨天起,汴城日落大旗靡。
翠华北去泥马南,坐拥西湖衣带水。
蕲王徒步起行间,百战驰驱剑光驶。
金牌昼飞玉塞昏,三字狱成岳飞死。 -
30.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
31.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
32.《赠曾桑中弹琴》 宋·王之道
春寒沍连冬,春雪深数尺。
千门拥琼瑰,跬步燕越隔。
朝来有情意,淡日透云隙。
殷勤贵公子,访我跨龙脊。 -
33.《彦嘉能守当今之后伟人也余心向慕之常以未获》 宋·王之道
春寒不肯去,彀雨犹夹衣。
溪流滟池塘,远看绿生漪。
识君恨不早,语离我心悲。
行行欲何往,丞郡金房西。 -
34.《宜兴山房十首》 宋·李曾伯
薄薄新寒透被轻,醒来窗隙弄微明。
山中不用梅花角,自有枝禽报五更。 -
35.《南乡子 於公索幻化》 元·王哲
幻化色身绕。
电脚余光水面泡。
忽有忽无*速甚,如飚。
过隙白驹旋旋飘。
何不悟虚嚣。
早早回头养玉苗。
苗上金丹光泼泼。
彰昭。
透过云衢 -
36.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
若恁麽,也难得,清光浩荡无瑕隙。
人言千里本同风,我道十方浑一色。