-
61.《陈宫》 唐·秦韬玉
临春高阁拟瀛洲,贪宠张妃作胜游。
更把江山为己有,岂知台榭是身雠。
金城暗逐歌声碎,钱瓮潜随舞势休。
谁识古宫堪恨处,井桐吟雨不胜秋。 -
62.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
63.《过黄牛峡》 唐·张蠙
黄牛来势泻巴川,叠日孤舟逐峡前。
雷电夜惊猿落树,波涛愁恐客离船。
盘涡逆入嵌空地,断壁高分缭绕天。
多少人经过此去,一生魂梦怕潺湲。 -
64.《投翰长赵侍郎》 唐·黄滔
禹门西面逐飘蓬,忽喜仙都得入踪。
贾氏许频趋季虎,荀家因敢谒头龙。
手扶日月重轮起,数是乾坤正气钟。 -
65.《送德林郎中学士赴东府(得江)》 唐·乔舜
掺袂向江头,朝宗势未休。
何人乘桂楫,之子过扬州。
飒飒翘沙雁,漂漂逐浪鸥。
欲知离别恨,半是泪和流。 -
66.《春云》 唐·邓倚
摇曳自西东,依林又逐风。
势移青道里,影泛绿波中。
夕霁方明日,朝阳复蔽空。
度关随去马,出塞引归鸿。
色任寒暄变,光将远近同。
为霖如见用,还得助成功。 -
67.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
68.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
69.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
70.《湘中送翁员外归闽》 唐·齐己
船满琴书与酒杯,清湘影里片帆开。
人归南国乡园去,雁逐西风日夜来。
天势渐低分海树,山程欲尽见城台。
此身未别江边寺,犹看星郎奉诏回。 -
71.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
72.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
73.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
74.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。 -
75.《李夫人赋》 两汉·刘彻
美连娟以修嫭兮,命樔绝而不长。
饰新官以延贮兮,泯不归乎故乡。
惨郁郁其芜秽兮,隐处幽而怀伤。
释舆马于山椒兮,奄修夜之不阳。 -
76.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
77.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
78.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
79.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
80.《大酺(和陈次贾赠行韵)》 宋·李曾伯
对剑花凝,笳叶卷,天宇尘清声萧。
楼船催解处,正日戈夕照,风旗西矗。
虎战龙争,人非地是,形势昔雄三国。
景升今何在,怅婆娑老子,奚堪荆牧。