-
301.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
302.《吊屈原赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王太傅,既以谪去,意不自得;及度湘水,为赋以吊屈原。
屈原,楚贤臣也。
被谗放逐,作《离骚》赋,其终篇曰:“已矣哉!国无人兮,莫我知也。
”遂自投汨罗而死。 -
303.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
304.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
305.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
306.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
307.《代东武吟》 南北朝·鲍照
主人且勿喧,贱子歌一言。
仆本寒乡士,出身蒙汉恩。 -
308.《渔家傲·近日门前溪水涨》 宋·欧阳修
近日门前溪水涨。
郎船几度偷相访。
船小难开红斗帐。
无计向。
合欢影里空惆怅。
愿妾身为红菡萏。
年年生在秋江上。
重愿郎为花底浪。
无隔障。
随风逐雨长来往。 -
309.《词笑令(⑩离魂记)》 宋·秦观
诗曰:深闺女儿娇复痴。
春愁春恨那复知。
舅兄唯有相拘意,暗想花心临别时。
离舟欲解春江暮。 -
310.《西平乐·稚柳苏晴》 宋·周邦彦
元丰初,予以布衣西上,过天长道中。
后四十余年,辛丑正月,避贼复游故地。
感叹岁月,偶成此词。
稚柳苏晴,故溪歇雨,川迥未觉春赊。 -
311.《醉桃源(大石)》 宋·周邦彦
冬衣初染远山青。
双丝云雁绫。
夜寒袖湿欲成冰。
都缘珠泪零。
情黯黯,闷腾腾。
身如秋后蝇。
若教随马逐郎行。
不辞多少程。 -
312.《醉桃源(大石)》 宋·周邦彦
冬衣初染远山青。
双丝云雁绫。
夜寒袖湿欲成冰。
都缘珠泪零。
情黯黯,闷腾腾。
身如秋后蝇。
若教随马逐郎行。
不辞多少程。 -
313.《蓦山溪(送李彦时)》 宋·葛胜仲
出门西笑。
千里长安道。
不用引离声,便登荣、十洲三岛。
画船珠箔,萍末水风凉,随柳岸,楚台人,景与人俱好。 -
314.《北山移文哨遍》 宋·王安中
嵩少为仕宦捷径者,读而羞之,是足为勇退者之鼓吹。
阳翟蔡侯原道,恬于仕进。
其内吕夫人有林下风。
相与营归欤之计而未果,则嘱予以此文度曲,且朝夕使家童歌之,亦可想见泉石之胜。 -
315.《满庭芳》 宋·曹勋
玉景明心,木鸡修性,要须和会三家。
未知头面,何处认摩耶。
自有身中异境,藏巨浪、一点笼纱。
升沈际,难将赋得,有限逐无涯。 -
316.《水调歌头(书怀)》 宋·曾觌
溪山多胜事,诗酒辨清游。
主人为我,增葺台榭足凝眸。
仿佛玉壶天地,隐见瀛洲风月,千首傲王侯。
谁与共登眺,公子气横秋。 -
317.《满江红(怀家山作)》 宋·毛幵
回首吾庐,思归去、石溪樵谷。
临玩有、门前流水,乱松疏竹。
幽草春余荒井迳,鸣禽日在窥墙屋。
但等闲、凭几看南山,云相逐。 -
318.《阮郎归》 宋·张抡
寒来暑往几时休。
光阴逐水流。
浮云身世两悠悠。
何劳身外求。
天上月,水边楼。
须将一醉酬。
陶然无喜亦无忧。
人生且自由。 -
319.《定风波(进贤道上见梅赠王伯寿)》 宋·陆游
_帽垂鞭送客回。
小桥流水一枝梅。
衰病逢春都不记。
谁谓。
幽香却解逐人来。
安得身闲频置酒。
携手。
与君看到十分开。
少壮相从今雪鬓。
因甚。
流年_恨两相催。 -
320.《蝶恋花(戊申秋夜)》 宋·赵师侠
夜雨鸣檐声录蔌。
薄酒浇愁,不那更筹促。
感旧伤今难举目。
无聊独剪西窗烛。
弹指光阴如电速。
富贵功名,本自无心逐。
粝食粗衣随分足。
此身安健他何欲。