-
401.《煮粥行》 清·尤侗
去年散米数千人,今年煮粥才数百。
去年领米有完衣,今年啜粥见皮骨。
去年人壮今年老,去年人众今年少。
爷娘饿死葬荒郊,妻儿卖去辽阳道。 -
402.《别零陵》 宋·邹浩
零陵讵中邦,道阻五千里。
我以放逐来,本非心乐只。
身止高山巅,忽忽弥半祀。
人情久自亲。 -
403.《陈仲仁止止堂》 宋·朱松
以我有限景,逐彼无涯知。
失足践畏途,投身试危机。
舟车日奔覆,定无丘与夷。
万古践此辙,嗟我与谁归。 -
404.《经从丰城谒于房州于令侍姬歌舞进酒二首》 宋·危稹
蛾眉对歌舞凉伊,舞身还逐歌声齐。
卷花万段忽进酒,斩高蝴蝶飞来低。 -
405.《题清风岭崖石》 宋·王氏
君王不幸妾当灾,弃女抛男逐马来。
夫面不知何日见,妾身还是几时回。
两行怨泪频偷滴,一对愁眉怎得开。
遥望家乡何处是,存忘两字苦哀哉。 -
406.《蓦山溪·人间华丽》 元·刘处玄
人间华丽,恰似风前烛。
万事转头空,世外隐、仙家清福。
灵峰霞洞,四序不知秋,松为伴,竹为邻,闲唱无生曲。
琴书乐性,道用调金木。 -
407.《上升花 呜鹤余音卷五》 元·吴真人
紧锁心猿,悟光阴尘世,百年喘速。
下手顿修,元本真灵,此日要住行屋。
居家坑堑先须跳,将身己,使令孤宿。
静无触。 -
408.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。 -
409.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
410.《白马篇》 南北朝·孔稚珪
白马金具装,横行辽水傍。
问是谁家子,宿卫羽林郎。
文犀六属铠,宝剑七星光。
山虚弓响彻,地迥角声长。 -
411.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
412.《望太湖》 明·张羽
登高丘,望远泽,蓬莱三山不可测。
何如具区亿万顷,洞庭连娟向空碧。
东风吹尽吴天云,玉盘双螺翠堪摘。
我昔东游凤凰台,嵯峨巨鳊如山来。 -
413.《古从军行(三首)》 明·徐有贞
朝来射黄羊,驰逐出塞游。
忽闻匈奴至,万骑寇幽州。
被袍不及甲,肘挟双刃矛。
飞身入重围,手取单于头。
归来饮辕门,独耻非伐谋。
¤ -
414.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
415.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
416.《蓬莱旅舍作》 当代·启功
其五:尽瘁出祁山,亦寓自全计。
后主抑其丧,足见疑与忌。
狼顾司马懿,魏文屡相庇。
方诩知舜禹,转瞬食其弊。 -
417.《短歌行赠武河汤将军擢镇狼山》 明·俞大猷
蛟川见君蛩然喜,虎须猿臂一男子。
三尺雕弓丈八矛,目底倭奴若蚍蚁。
一笑遂为莫逆交,剖心相示寄生死。
君战蛟川北,我战东海东。 -
418.《戏折竹叶为舟示奚奴》 宋·陈必复
乃翁儿戏可怜生,折叶浮舟趁岸行。
有便信风翻覆易,无心逐水去留轻。
角崖颇似乘时意,藏壑深关遁世情。
幸喜此身元不系,底须壁上觅寰瀛。 -
419.《寄唐子方殿院》 宋·陈洙
子方簪笔侍丹墀,忧国忘家世所知。
三谏未终先窜逐,一身虽贱系安危。
火中圭璧含真彩,雪外杉松挺直枝。
荆楚秋风共谁语,劝君频访贾生祠。 -
420.《异兽》 宋·陈宗远
甬东有异兽,俗名讹曰歆。
其形类猴玃,或谓虎之精。
逐人求口食,咿哑小儿声。
满望乃谢去,不遂辄生嗔。