-
701.《出关》 宋·曹勋
笋舆清晓出都门,便喜松声到处闻。
可但佳游今止止,试寻旧友只纷纷。
卑栖故传吴楚语,高意自同鸾鹤群。
且乐退身地挂碍,满襟尘土逐春云。 -
702.《细君》 宋·曹勋
族类皆有偶,所偶各有方。
我本汉家女,远嫁乌孙王。
言语既不通,嗜欲宁相当。
生肉以为食,膻酪以为浆。 -
703.《有感》 宋·吴芾
自度吾生不久长,老怀犹自爱风光。
春来扶杖观花急,夏到穿林看筍忙。
无限故人成鬼录,几多逐客寓他乡。
我今幸得身无事,剩向湖边醉几场。 -
704.《立春》 宋·吴芾
老夫近日苦多屯,且喜来朝已立春。
但得余殃随腊去,敢图好事逐年新。
湖山入眼风光好,亲旧论心气味真。
更若此身无疾疚,快哉天地一閒人。 -
705.《送王龟龄得请还乡》 宋·吴芾
两驰章奏叩天关,只愿归来老故山。
愧我尚留牵吏役,羡君先去得身闲。
冥鸿已逐高风举,倦鸟终随落照还。
尚似杖藜寻旧约,雁峰深处共跻攀。 -
706.《和陈国佐亦爱堂韵》 宋·吴芾
纷纷当世士,尽道休官去。
有堕尘网中,谁能复回顾。
重为轩冕惑,一念遂差互。
要当发深省,悟此形皆寓。 -
707.《续潘仲严秋夜叹》 宋·吴芾
秋夜凉,秋夜凉,碧天如水涵月光。
空堂耿耿不成寐,起坐拔剑歌慨慷。 -
708.《和陈天予见寄真字韵》 宋·吴芾
前贤惟有太丘真,岂谓于今见后身。
虽是一时为逐客,不妨千古作全人。
自从别从心如渴,却喜诗来句绝尘。
无计复陪花下醉,对花只觉倍伤春。 -
709.《湖上遣兴》 宋·吴芾
閒来湖上觅清凉,竹杖芒鞋野兴长。
青嶂回环如洞府,绿波澄澈似沧浪。
枝头落絮随风急,水面浮鱼逐饵忙。
自笑衰翁无个事,悠然身世两相忘。 -
710.《谢冯济远惠端砚》 宋·李石
学道本屡空,所积岂为贫。
我生无长物,有辄恐累身。
挟块公子伯,陶土帝者仁。
可惜水玉姿,下与瓦砾亲。 -
711.《次韵季真留别》 宋·李石
即物那知身是客,黄花空自委篱东。
泪痕已逐西风尽,只有悲秋写未穷。 -
712.《杨德彝立春日携诗远访次韵》 宋·李石
鞭笞土牛子,鼓舞勾芒神。
初开一岁籥,已有五日陈。
胡为松桂老,强逐桃李新。
自言草玄客,颇爱郑子真。 -
713.《再和》 宋·王之望
年将六秩诸衰具,漏尽钟鸣行不住。
一身许国铢两轻,万里携家斗升赴。
五羊大夫习劳苦,三鱣先生嗟晚暮。
分为一世数奇人,踏遍九州多半路。 -
714.《上曾二丈仲成》 宋·王之望
患难余生二十年,一身孤苦百忧缠。
文章昔谓古可到,踪迹今为人所怜。
憔悴形容勋业镜,归依空寂祖师禅。
不孤虽有山公在,恐逐龙舒下九泉。 -
715.《登大峨绝顶睹圆相佛光成长句二十韵》 宋·王之望
峨眉峻极西南著,万影庄严诸佛住。
高标天柱八宏张,雄镇坤维百灵赴。
我来雨霁群峰出,正值春喧三月暮。
上方解冻僧人岩,远俗来游客填路, -
716.《和陈晞颜春尽思归二首》 宋·曾协
坐阅荣枯鸟过空,青冥谁解指行踪。
柳边初见莺调舌,树底俄惊鹿养茸。
称副闲身清昼永,装添静境绿阴浓。
宫桃正倚东风醉,也逐回沟出九重。 -
717.《别费检正二首》 宋·李流谦
香案前头自乞归,归心选逐雁西飞。
岂关松菊吾身重,偶托莼鲈此意微。
行乐不妨千骑拥,照人何必万钉围。
儿曹怅惜先生笑,付与醇醪定是非。 -
718.《抵简池呈元质进孺二首》 宋·李流谦
竹生稚子鹤生雏,重到君家旧隐居。
病后苦无多酌酒,别来唯有自钞书。
身方逐食从飘荡,学久师心恐阔疎。
惭愧故人想念意,欲行为我少踌躇。 -
719.《送觉华岩归中岩》 宋·李流谦
世路翻巨浪,是身如孤舟。
黑风半夜来,掀簸卒未休。
谁能汹涌间,轻飞逐浮鸥。
稽首大导师,觉海名善泅。 -
720.《题共閒亭五首》 宋·姜特立
竞前正作虮旋磨,逐物方知鹊失真。
安得此身随杖屨,却来堂上作閒人。