-
821.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。 -
822.《题译学张提举乃尊开封府尹张彦亨所藏郭熙盘》 宋·方回
车轣辘,牛觳觫。
积雪皑皑,飞雪蔌蔌。
前车上岭后车续,老牛服箱顾寒犊。
高雪弥山,低雪满谷。 -
823.《次韵曾端伯早春即事五首》 宋·郭印
一声幽鸟解呼春,物逐新年气象新。
坐阅群生空扰扰,身如槁木是何人。 -
824.《宋子渊有诗及性宗事用韵寄之二首》 宋·郭印
枯大寒岩但不春,直经千劫未为真。
一门超邈难寻轨,万象森罗独露身。
田地稳时行便到,工夫尽处见方亲。
韩卢逐兔纷纷是,言语支离最误人。 -
825.《和曾端伯安抚劝道歌》 宋·郭印
保形保生保命,戒色戒酒戒茶。
夜气若要长在,晚食尤宜减些。
养心莫如寡欲,存诚唯是闲邪。
辨得天清地浊,吞取日精月华。 -
826.《将游西池偶书》 宋·李处权
去年客中愁,忽忽意未伸。
归来媚儿曹,行乐犹及辰。
融怡帝乡日,浩荡天街春。
物色岂不好,所思难重陈。 -
827.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
828.《泛舟潏水君俞用韩泛南溪韵作诗三首遂和》 宋·李复
溪水秋更清,天晴好行舟。
叩舷发吴歌,荡漾无时休。
朝戏朱坡下,暮宿青岭头。
胜事或有得,随意终日留。 -
829.《西溪酬孙倚李珪二同年依韵》 宋·李复
水部张员外,中书白舍人。
曾闻三绝句,同赏曲江春。
且逐追随旧,休悲老大身。
花今千树发,有底不来因。 -
830.《调李教授》 宋·李复
君不见屈平放逐南辞楚,憔悴行吟并江浦。
一闻鼓枻笑独醒,搔首低回愧渔父。
又不见渊明鼓泽投簪缨,退隐衡门依五柳。
凝尘满匣不鸣弦,头上接{上四下离}亲漉酒。 -
831.《酬邢先生叠前韵》 宋·李复
道人海南游五管,野服褷褵鹤羽短。
飞符分药济炎州,阴功早约三千满。
细葺柔蔓作重茵,密缀圆荷为翠繖。
丹回七返已成珠,宝养三田如抱卵。 -
832.《和范君武出郊》 宋·李复
九月天高客喜晴,篮舆因兴度溪行。
身逢乐岁留漳浦,心逐秋风入渭京。
日暖登声多稼熟,桑阴具饷野盘盈。
丰年社后多余酒,处处神林箫鼓声。 -
833.《示槱默》 宋·钱时
男儿头上三尺纱,不比脚缠三尺帛。
桑弧蓬矢射天地,堕地已展青云翮。
四海九州多胜流,不出户庭空白头。
有识难与俗同调,非才何必缘远游。 -
834.《泊通明堰》 宋·释宝昙
一夜江风故不平,道边草木亦成声。
岂无老子知津意,尚有秦人逐客情。
荒县已传三鼓下,并船犹见一灯明。
此生已悟身如寄,始送鸿归又燕迎。 -
835.《春日郊行》 宋·释绍嵩
高竹重林接翠微,夕阳分手柘冈西。
莫忧世事兼身事,且逐东风进杖藜。 -
836.《言命》 宋·释绍嵩
宇宙双蓬鬓,升沉尽听他。
僧居随处好,身事逐年多。
异国逢佳节,流光等逝波。
无谋长委命,言命欲如何。 -
837.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
钩饵深抛五十年,鲸鳌吞海误吞钩。
急翻身逐洪波去,暗织沧溟一片愁。 -
838.《北风行》 宋·释文珦
北风凛凛生祁寒,阴云万里何{上雨下漫}{上雨下漫},群木尽槁叶尽丹。
日月迅駃犹飞湍,人间光景亦易殚。 -
839.《云林》 宋·释文珦
云林佳处辄迟留,不觉骎骎白尽头。
率野唯闻多虎兕,到门那得有羊裘。
老身真个如山静,往事从教逐水流。
富贵功名是何物,才堪休处便须休。 -
840.《经旧游》 宋·释行海
望望东西草色新,杖藜曾逐少年身。
风烟半是亲题处,泉石多非旧主人。
黄鸟有情频唤侣,野花无语自伤春。
闲心一片闲如水,心管悠悠陌上尘。