-
21.《送通守林彦强寺丞还朝》 宋·范成大
鴈荡之山天下无,奔岸绝壑不可图。
地灵境秀有人物,新安府丞今第一。
纷纶草木变喧寒,竹节松心故凛然。
穷山薄宦我无恨,识公大胜荆州韩。 -
22.《送屯田张中行罢成德军通判还朝》 宋·宋祁
中山花下举离樽,缟发萧萧重黯魂。
假节共辞金马闼,满更先入玉关门。
弥年锦帐残香燎,几夕兰陔撷露痕。
早伏青规奏边事,五芝泥熟待新恩。 -
23.《步步娇·真行与真功》 宋·无名氏
真行与真功。
刀圭快如风。
不遇真师匠,难明。
你若做时第一功。
浑身百关节,齐通。 -
24.《冬至有感》 宋·冯时行
萧辰俯仰及严冬,白发空云是至公。
造雪不成天本恕,唤梅未醒句无功。
可能人事无消长,只待天时有变通。
节物相关愁似醉,一庭霜叶一窗风。 -
25.《四块玉·一点皎然冰玉洁》 元·侯善渊
一点皎然冰玉洁。
浩劫无生灭。
跨古腾今无暂歇。
遍极目,真空摄。
此法方知通妙诀。
玄理人难别。
两路曹溪分关节。
映水照,天空月。 -
26.《送□景文长兴丞》 宋·方回
太湖之岸环□县,君所佐县为最雄。
其民无不挟利刃,往入杀人白昼中。
荻浦盐丁更狞恶,轻舠出没洪涛风。
迩来清霜冻天地,一扫蚊虻销昏雺。 -
27.《连雨作寒二首》 宋·苏籀
未应牢杜敬通关,寄傲足怡元亮颜。
冗龊凡庸何异目,粗疏潦倒幸投閒。
平生那识贾三倍,晚节犹窥道一斑。
调燮裁成真大治,茂弘先进实非孱。 -
28.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
29.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
30.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
31.《琵琶行/琵琶引》 唐·白居易
元和十年,予左迁九江郡司马。
明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。
问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。
遂命酒,使快弹数曲。 -
32.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
33.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
34.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
35.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
36.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
37.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
38.《袁州州学记》 宋·李觏
皇帝二十有三年,制诏州县立学。
惟时守令,有哲有愚。
有屈力殚虑,祗顺德意;有假官借师,苟具文书。
或连数城,亡诵弦声。 -
39.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
40.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。