-
81.《望远行·太玄妙诀》 元·侯善渊
太玄妙诀。
悟来不须言说。
心地豁然开觉。
清凉内通彻。 -
82.《泛洞庭》 宋·赵汝鐩
解维武陵岸,江肥雨新止。
兼程趋洞庭,势疾建瓴比。
银光吞上下,莫辨天与水。
我乃航其间,滉瀁藉一苇。 -
83.《纪行十首 清口》 明·张羽
豁达两河口,前与黄河通。
高岸忽斗折,清淮汇其中。
甘罗城在南,韩信城在东。
一为秦人英,一为汉家雄。 -
84.《徐用和侍御所藏云山图歌》 明·李东阳
何人醉写云山图,浮云澒洞山模糊。
空明射地日漏影,稍觉树林开扶疏。
平原苍莽不知处,忽有细路通榛芜。
茅堂枕山半阁水,卷幔正对前峰孤。 -
85.《叙赵守备学释菜会馂》 宋·陈淳
嘉定四年日在房,赵侯来守南清漳。
下车百事所未遑,先务化原修泮宫。
发帑市材鸠众工,改偏易陋规模洪。
大门复旧正当阳,直挹名第真仙峰。 -
86.《纳凉》 宋·陈宓
伫立金明候,清宵意豁然。
暑风犹袭燕,秋意已通蝉。
竹径不知夏,洼尊别有天。
吾曹能办此,不愧晋林贤。 -
87.《送岳德裕如大都》 宋·方回
岳忠武王炎兴中,才跨光世俊世忠。
人见百战百胜功,孰知洙泗储心胸。
奸桧忮忍摧英雄,秦贼之臭传无穷。
忠武馨香向不同,鬼神呵护垂箕弓。 -
88.《同张文焕过吴式贤二十六韵》 宋·方回
退居乏晤语,蒿莱医荆扉。
闉闍一以出,秋色饶清辉。
东鲁有名士,勋厌常旂。
欢言拨簿领,宿约寻郊圻。 -
89.《偈颂二十五首》 宋·释如净
心念分飞,如何措手。
赵州狗子佛性无,只个无字铁扫帚。
扫处纷飞多,纷飞多处扫。
转扫转多,扫不得处拚命扫。
昼夜竖起脊梁,勇猛切莫放倒。
忽然扫破太虚空,万别千差尽豁通。 -
90.《偈颂十二首》 宋·释如净
打破黑漆桶,十方空豁豁。
爆雷一喝变通,掣电千机顿发。
便可以东行撑架门庭,西班怒骂佛祖。
收放绝来由,纵横透今古。 -
91.《月夜听琴歌》 宋·释文珦
石床定起夜方中,为豁幽兴开房栊。
吴天洁净无云踪,万时三色磨青铜。
明月皎皎行虚空,穿松透竹光玲珑。
猛虎忽啸茅屋东,林树叶叶皆生风。 -
92.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
若於一切法上通,身去亦是有所得。
若於一切用处豁,落去亦是有所得。 -
93.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
气宇豁落,精神萧散。
尘劫坐空,世缘居简。
閒閒淡淡枯木云,沥沥漉漉通身眼。
森罗万像同条,莫道个人檐板。 -
94.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
说通齿豁,宗通句活。
师座心空,劫壶步阔。
就位了无机,烂柯曾有著。
招手相随恁麽来,百草头边活卓卓。 -
95.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
麟龙不为瑞,珠璧不为贵。
衲僧眼豁开,彻见生死蔕。
生死蔕,第一义。
诸佛心,祖师鼻。 -
96.《与观禅者》 宋·释正觉
豁净虚通入觉场,体前一段本来光。
孤禅恰恰如担板,默照明明似面墙。
秋光芦华两岸雪,夜寒桂月一船霜。
迢迢象外行归路,雁字低低正夕阳。 -
97.《像维那写老病阿师像请赞》 宋·释正觉
芙蓉之枝,丹山之儿。
一丝联自信,三昧约谁知。
珊瑚寒月堕影,琥珀老松流滋。
诸缘豁净兮山空秋壮,万态变通兮华丽春脂。 -
98.《缘识》 宋·宋太宗
逍遥我命在玄穹,鹤宿霞栖景致中。
自得安宁兼养道,更将利益屏群雄。
渊深引古知今用,劈斫区分尽可通。
和畅五音从豁达,乾坤之霭溟蒙。 -
99.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥我命在玄穹,鹤宿霞栖景致中。
自得安宋兼养道,更将利益屏群雄。
渊深引古知今用,劈斫区分尽可通。
和畅五音从豁达,乾坤之内霭溟蒙。 -
100.《次韵签判梁寺丞阻水见寄》 宋·苏颂
京府偕趋幕,弥年接坐隅。
驽骀攀骥足,鱼目混骊珠。
风谊敦贪薄,吹嘘变朽枯。
交亲齐鲁卫,政事拟阿蒲。