-
1.《奉和李右相赏会昌林亭》 唐·孙逖
贤相初陪跸,灵山本降神。
作京雄近县,开阁宠平津。
地胜林亭好,时清宴赏频。
百泉萦草木,万井布郊畛。
德与春和盛,功将造化邻。
还嗤渭滨叟,岁晚独垂纶。 -
2.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
6.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
7.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
8.《劝酒(以下见《文苑英华》)》 唐·白居易
昨与美人对尊酒,朱颜如花腰似柳。
今与美人倾一杯,秋风飒飒头上来。
年光似水向东去,两鬓不禁白日催。 -
9.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
10.《喜雨歌为宋太守赋》 元·王冕
南州六月旱土赤,炎官火伞行虚空。
田畴圻裂河海涸,万物如在红炉中。
桔槔不用计已梏,农民踏踏愁岁凶。
蓬莱太守民父母,下顾赤子心忡忡。 -
11.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
12.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
13.《鹧鸪》 宋·周文璞
夜闻春雨来,浓绿净于洗。
有禽自南翥,自呼不能已。
岂非湘川下,或自东左起。
黄陵见哀妃,白下感游子。 -
14.《经庐岳回望江州想洛川有作》 唐·刘允济
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
15.《和林叔己咏福寿林塘韵谢杨守举状》 宋·陈淳
漳台最尊第一峰,分支福寿飞双虹。
寿山左蟠气葱葱,福山右峙状窿窿。
中有洞壶出尘踪,景物簇聚造化功。
不减杜陵门城东,未数漆园旧崆峒。 -
16.《观村中祷雨三首》 宋·戴表元
昨日苗穗赤,今朝洒然青。
颇知穷旅人,百金换颜形。
念尔虽微根,同禀造化灵。
自古有枯旱,人类几千齿。
恐是自生化,难皆问苍冥。
野草人不邻,何独不凋零。 -
17.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
18.《相国晋公挽歌二首》 唐·顾况
玉节朝天罢,洪炉造化新。
中和方作圣,太素忽收神。
盛德横千古,高标出四邻。
欲知言不尽,处处有遗尘。 -
19.《闻蝉十二韵》 唐·许棠
造化生微物,常能应候鸣。
初离何处树,又发去年声。
未蜕唯愁动,才飞似解惊。
闻来邻海徼,恨起过边城。 -
20.《满庭芳 赠出家众》 元·王处一
米麦精华,冲和恬淡,自然造化成神。
无生妙道,**变良因。
既得长生久视,明颠倒、月伴风邻。
先师教,颐真了性,富国更安民。