-
101.《长安客舍,赠李行父明府》 唐·钱起
藏器待时少,知人自古难。
遂令丹穴凤,晚食金琅玕.
谁谓兵戈际,鸣琴方一弹。
理烦善用简,济猛能兼宽。 -
102.《演兴四首·闵岭中》 唐·元结
□群山以延想,吾独闵乎岭中。
彼岭中兮何有,有天含之玉峰。
殊閟绝之极颠,上闻产乎翠茸。 -
103.《演兴四首·闵岭中》 唐·元结
□群山以延想,吾独闵乎岭中。
彼岭中兮何有,有天含之玉峰。
殊閟绝之极颠,上闻产乎翠茸。 -
104.《闵荒诗》 唐·元结
炀皇嗣君位,隋德滋昏幽。
日作及身祸,以为长世谋。
居常耻前王,不思天子游。
意欲出明堂,便登浮海舟。 -
105.《洛阳作(一作初出徽安门)》 唐·张继
洛阳天子县,金谷石崇乡。
草色侵官道,花枝出苑墙。
书成休逐客,赋罢遂为郎。
贫贱非吾事,西游思自强。 -
106.《赠郑山人》 唐·皇甫冉
白首沧洲客,陶然得此生。
庞公采药去,莱氏与妻行。
乍见还州里,全非隐姓名。
枉帆临海峤,贳酒秣陵城。 -
107.《刘侍御朝命许停官归侍》 唐·皇甫冉
孟孙唯问孝,莱子复辞官。
幸遂温凊愿,其甘稼穑难。
采芝供上药,拾槿奉晨餐。
栋里云藏雨,山中暑带寒。
非时应有笋,闲地尽生兰。
赐告承优诏,长筵永日欢。 -
108.《刘侍御朝命许停官归侍》 唐·皇甫冉
孟孙唯问孝,莱子复辞官。
幸遂温凊愿,其甘稼穑难。
采芝供上药,拾槿奉晨餐。
栋里云藏雨,山中暑带寒。
非时应有笋,闲地尽生兰。
赐告承优诏,长筵永日欢。 -
109.《释奠武成王乐章·迎神》 唐·于邵
卜畋不从,兆发非熊。
乃倾荒政,爰佐一戎。
盛烈载垂,命祀维崇。
日练上戊,宿严閟宫。
迎奏嘉至,感而遂通。 -
110.《宿岸道人精舍》 唐·阎防
早岁参道风,放情入寥廓。
重因息心侣,遂果岩下诺。
敛迹辞人间,杜门守寂寞。
秋风翦兰蕙,霜气冷淙壑。
山牖见然灯,竹房闻捣药。
愿言舍尘事,所趣非龙蠖。 -
111.《登栖霞寺(一作奉和李益游栖岩寺)》 唐·常衮
林香雨气新,山寺绿无尘。
遂结云外侣,共游天上春。
鹤鸣金阁丽,僧语竹房邻。
待月水流急,惜花风起频。
何方非坏境,此地有归人。
回首空门外,皤然一幻身。 -
112.《李供奉弹箜篌歌》 唐·顾况
国府乐手弹箜篌,赤黄绦索金鎝头。
早晨有敕鸳鸯殿,夜静遂歌明月楼。
起坐可怜能抱撮,大指调弦中指拨。 -
113.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。 -
114.《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》 唐·卢纶
忧来思远望,高处殊非惬。
夜露湿苍山,秋陂满黄叶。
人随雁迢递,栈与云重叠。
骨肉暂分离,形神遂疲苶. -
115.《奉和李益游栖岩寺(一作登西岩寺,一作常衮诗)》 唐·卢纶
林香雨气新,山寺绿无尘。
遂结云外赏,共游天上春。
鹤鸣金阙丽,僧语竹房邻。
待月水流急,惜花风起频。
何方非坏境,此地有归人。
回首空门路,皤然一幻身。 -
116.《投珠于泉》 唐·独孤绶
至道归淳朴,明珠被弃捐。
天真来照乘,成性却沈泉。
不是灵蛇吐,非缘合浦还。
岸傍随月落,波底共星悬。
致远终无胫,怀贪遂息肩。
欲知恭俭德,所宝在惟贤。 -
117.《置酒行》 唐·李益
置酒命所欢,凭觞遂为戚。
日往不再来,兹辰坐成昔。
百龄非久长,五十将半百。
胡为劳我形,己须还复白。 -
118.《来从窦车骑行(自朔方行作)》 唐·李益
束发逢世屯,怀恩抱明义。
读书良有感,学剑惭非智。
遂别鲁诸生,来从窦车骑。
追兵赴边急,络马黄金辔。 -
119.《赠薛戴》 唐·李端
晓雾忽为霜,寒蝉还罢响。
行人在长道,日暮多归想。
射策本何功,名登绛帐中。
遂矜丘室重,不料阮途穷。 -
120.《王敬伯歌》 唐·李端
妾本舟中女,闻君江上琴。
君初感妾意,妾亦感君心。
遂出合欢被,同为交颈禽。
传杯唯畏浅,接膝犹嫌远。