-
461.《金缕曲 送可与,即用其韵》 元·张之翰
乐府宁无路。
彼区区、斜门枉迳,少人知处。
从得君词惊且讶,醉里坡仙曾遇。
是梦里、稼翁教汝。 -
462.《齐天乐 蓟门寒食》 元·朱唏颜
青烟一夜传宫烛,朝来管弦都试。
宝扇传歌,银瓶索酒,柳下骄骢曾系。
怜红妩翠。
任栲栳量珠,伴春俱醉。 -
463.《十六字令 案词品卷一误作周邦彦词·词综卷》 元·周玉晨
眠。
月影穿窗白玉钱。
无人弄,移过枕函边。
张安国集中三首,蔡伸道集中一首,其首俱以一字句断,今本讹眠字为明,遂作三字句断,非也。 -
464.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。 -
465.《满江红 用李廷弼留别韵》 元·张野
一梦黄梁,邯郸道、几人曾觉。
空怨杀、津亭叠鼓,戍楼残角。
往岁相逢淮□渡,今年同向钱塘泊。
叹飘零、俱为出山忙,平生错。 -
466.《沁园春 赠春谷清禅师》 元·李道纯
智断坚刚,奋心决烈,便透玄关。
把杀人手段,轻轾拈出,活人刀子,慢慢教看。
一剑当空,万缘俱扫,方信道瞿昙即老聃。
玄夙播,看春生寒谷,觌面慈颜。 -
467.《满江红·太极浑沦》 元·王*
太极浑沦,才开口、便分仁义。
把清真支离,大道已废。
世事机谋求愈远,人情往复相牵系。
都不如、收拾早回头,安心意。 -
468.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。 -
469.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
470.《杂兴》 宋·张镃
文仲蔽展禽,难逃窃位名。
张汤法家流,推贤被嘉声。
公道日月如,无私天下行。
治古本根此,所以休甲兵。 -
471.《野犬行》 宋·刘宰
野有犬,林有鸟。
犬饿得食声咿鸣,鸟驱不去尾毕逋。
田舍无烟人迹疏,我欲言之涕泪俱。
村南村北衢路隅,妻唤不省哭者夫, -
472.《漂泊岳阳遇张中行因泛舟洞庭晚宿君山联句》 宋·丁开
元气无根株,地脉有断绝。
日月互吞吐,云雾自生灭。
楚妃结幽想,巴客答清吷。
宁知莽苍中,不假巨鳌力。 -
473.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
474.《咏茅山元符万宁宫》 宋·蔡卞
猗嗟三茅,得自初成。
气合於无,与形俱升。
孰希其风,必静必清。
寥寥久哉,乃发先生。 -
475.《仙都山》 宋·丁宣
世上洞天三十六,缙云第二十九区。
古木参天架云屋,总真灵迹号仙都。
独峰壁立三千尺,凌空耸翠屹然孤。
仰瞻绝顶烟岚际,曾开菡萏名鼎湖。 -
476.《融州老君洞敕赐真仙岩之图》 宋·杜应然
古号黔南今号融,真仙第一胜高嵩。
仙关标榜门增丽,圣像威灵民名崇。
帝赐御书藏宝阁,天生石像老仙翁。
瓶炉罗列非雕琢,幢盖周围夺巧工。 -
477.《妙庭观》 宋·范良龚
我昔遨游周八极,玉京金阙俱经历。
翩然骑凤下瑶池,如与双成获相识。
双成侍燕王母旁,道貌方瞳照人碧。
玉笙吹彻奉琼觞,范子从旁丐馀沥。 -
478.《劝谕赈济诗》 宋·冯楫
我昔未第日,乡间逢岁饥。
两率闾里人,相共行赈济。
饥民仅得食,免困饿而毙。
及我登第后,被罪归田里。 -
479.《三萧行贺萧丞定夫子登科》 宋·傅西斋
吾乡前辈多风谊,教子读书全盛事。
刘斯立在庆历间,二子同升俱上第。
后来嘉佑孔长源,三子联登相后先。
一家科第光烨然。 -
480.《送钤辖馆使王公》 宋·高惟几
游宦俱为关外人,与君五看海棠春。
园林选胜聊镳遍,风月相思命驾频。
大斾先时辞蜀道,短辕何日见京尘。
子矣又起离群恨,欲操行袪重怆神。