-
201.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
202.《周玄初祈晴诗》 明·申屠衡
寥阳之阙天皇居,百灵拱卫群真趋。
羽人神游尻为舆,招摇御气凌空虚。
九关洞启光县珠,绿章封奏人间书。
吴田潦淫三月余,吴淞决防连具区。 -
203.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
204.《两浙寄子栗家书》 明·魏观
元年正月初,运使莅江浙。
二月开衙门,上下总怡悦。
明恩隆委任,疏钝愧忝窃。
四月草寇生,民灶被残劫。 -
205.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
206.《和子由寄题孔平仲草庵次韵》 宋·苏轼
逢人欲觅安心法,到处先为问道庵。
卢子不须従若士,盖公当自过曹参。
羡君美玉经三火,笑我枯桑困八蚕。
犹喜大江同一味,故应千里共清甘。 -
207.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本糜鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
208.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
209.《次韵孔文仲推官见赠》 宋·苏轼
我本麋鹿性,谅非伏辕姿。
君如汗血马,作驹已权奇。
齐驱大道中,并带銮镳驰。
闻声自决骤,那复受絷维。 -
210.《用旧韵送鲁元翰知洺州》 宋·苏轼
我在东坡下,躬耕三亩园。
君为尚书郎,坐拥百吏繁。
鸣蛙与鼓吹,等是俗物喧。
永谢十年旧,老死三家村。 -
211.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
212.《河复(并叙)》 宋·苏轼
熙宁十年秋,河决澶渊,注钜野,入淮泗。
自澶、魏以北皆绝流,而济、楚大被其害,彭门城下水二丈八尺,七十余日不退,吏民疲于守御。
十月十三日,澶州大风终日,既止,而河流一枝已复故道,闻之喜甚,庶几可塞乎。
乃作《河复》诗,歌之道路,以致民愿而迎神休,盖守土者之志也。 -
213.《八阵碛》 宋·苏轼
平沙何茫茫,仿佛见石蕝。
纵横满江上,岁岁沙水啮。
孔明死已久,谁复辨行列。
神兵非学到,自古不留诀。 -
214.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
215.《送石赓归宁》 宋·王安石
虚名误长者,邂逅肯经过。
所操十余篇,浩荡决江河。
侧身朝市间,乐少悲惭多。
文章旧所好,久已废吟哦。 -
216.《白日不照物》 宋·王安石
白日不照物,浮云在寥廓。
风涛吹黄昏,屋瓦更纷泊。
行观蔡河上,负土私力弱。
隋堤散万家,乱若春蚕箔。
仍闻决数道,且用宽城郭。
妇子夜号呼,西南漫为壑。 -
217.《送通守赵积中朝议请祠归天台》 宋·范成大
城头千峰青绕屋,城下滩流三百曲。
谁云逼仄复逼仄,尚有高轩肯来辱。
红梅花下两芳春,春风惠和如主人。
抢攘尘土簿书里,见此缫籍天球温。 -
218.《梅》 宋·陆游
若耶溪头春意悭,梅花独秀愁空山。
逢时决非桃李辈,得道自保冰雪颜。
僊去要令天下惜,折来聊伴放翁闲。
人中商略谁堪比,千载夷齐伯仲间。 -
219.《叹老》 宋·陆游
朋侪什九堕丘墟,自笑身如脱纲鱼。
委命已悲吾道丧,垂名真负此心初。
齿残仅可决濡肉,眼涩知难读细书。
家事岂容关老子,儿曹努力事耕鉏。 -
220.《送陈德邵宫教赴行在二十韵》 宋·陆游
相从何必早,白头或如新;登门虽尚疏,数面自成亲。
昨者始见公,凛然须如银,败席留煮茗,寒厅无杂宾。
平生事贤意,寸心渴生尘,乐哉得所从,贫病忘吟呻。
恭惟大雅姿,信是邦国珍。