-
441.《别李宰》 宋·陆文圭
句曲一山县,东西俱百里。
三茅地有灵,出宰多才美。
前有赵与谢,今有程与李。
李为山东望,声价高莫比。 -
442.《寄元藏主》 宋·释绍嵩
度岁不相见,别来春又春。
纵横皆失计,谈笑亦何因。
乡思盈愁望,形衰恨道贫。
掩扉当太白,愿卜子为邻。 -
443.《书仇远吟卷后》 宋·释文珦
昔在英豀识仇远,忆意别来陵谷变。
死生契阔不相知,一十四年如过电。
莲花峰下得重逢,老色骎骎惊上面。
袖出新吟数百篇,非特清新更奇健。
我道风流似谪仙,定知当上金銮殿。
爱才未必无明皇,荐闻亦有贺知章。 -
444.《酬李寄轩》 宋·释智愚
寄傲知何所,行藏匪一轩。
究心无别旨,鸣道有来源。
未先通理不,声诗不在言。
相期湖上寺,执手听啼猿。 -
445.《赠别太臻禅者》 宋·释重顯
武陵山水何秘邃,元化功兮不容易。
坛曾善卷韬龙光,洞亦桃花副麟趾。
仍思昔日吾祖浩浩提纲宗,消息旷断寰宇空。
又闻高大舜让公器,祥瑞却生薦苇丛。 -
446.《送别常汉度知县》 宋·孙应时
世缘伤巧亦伤我,万古浮云瞬息过。
唯有平心供日用,妙於养气发天和。
细看局度兼诸老,谁道人才各一科。
卓鲁从来公辅器,攀辕卧辙奈君何。 -
447.《送别袁公四诗》 宋·孙应时
露门劝学首群公,石室还来复古风。
垂世文章崔蔡石,济时勋业管萧中。
持平愿取乘舟势,纳约先看补衮功。
力巩皇图知有道,先生心事与天通。 -
448.《送别舜卿少府》 宋·孙应时
人道琴川上,年来聚德星。
端能几日月,已复散云萍。
老我头先白,期君眼最青。
时能遗佳句,千里慰林坰。 -
449.《季文作真率会遇大雪寒甚主人之居狭不容散步》 宋·王洋
一风一雨天酝雪,溪上行人手吹裂。
主人扫巷作光华,满注金罍唤宾客。
酒酣耳热胆量宽,容我口开非带仄。
天寒捉膝政相宜,共道兴来连举白。 -
450.《郑顾道惠腊梅二首》 宋·王洋
长垂月帔别天阶,翦作金钟应律灰。
世上语言无入处,好从天上觅诗来。 -
451.《留别富宣德》 宋·杨时
富侯荆山姿,落落混燕石。
镌磨经世故,不磷乃天质。
轩裳傥来寄,既去宁须戚。
骅骝走长坂,一跌未为失。 -
452.《赠别曲江贡士李安之五羊相访》 宋·曾丰
南中今士风,似不如古厚。
我来长杜门,无日无人扣。
蝇头利相关,茧足争屑就。
夫君何为哉,所见乃独否。 -
453.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
454.《下途归石门旧居》 唐·李白
吴山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
455.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
456.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
457.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
458.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
459.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
460.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。