-
141.《李彦泽从余求卫公兵法》 宋·王灼
卫公少时已知兵,坐谈厌倒韩擒虎。
一朝委事虬须虏。
南殲荆盗北锄虏。
出其绪馀教君集,犹谓四夷莫予侮。 -
142.《赠郭五星》 宋·王迈
五陵豪家轻薄儿,骄傲成癖不可医。
挥金买笑红尘市,老死不晓寒与饥。
囊萤案雪单贫士,杯水生涯北窗里。
途穷山鬼恣揶归,命压人头提不起, -
143.《哭薛榆溆同舍》 宋·林景熙
桂花月亦灰,鹏枯海为陆。
自我哭斯文,老泪几盈掬。
故国忽春梦,故人复霜木。
矫矫榆溆君,白首尚儒服。 -
144.《伏蒙十六叔寄示喜庆感怀三十韵因献之》 唐·权德舆
受氏自有殷,树功缅前秦。
圭田接土宇,侯籍相纷纶。
道义集天爵,菁华极人文。
握兰中台并,折桂东堂春。 -
145.《四皓庙》 唐·元稹
巢由昔避世,尧舜不得臣。
伊吕虽急病,汤武乃可君。
四贤胡为者,千载名氛氲。
显晦有遗迹,前后疑不伦。 -
146.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
147.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
148.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
149.《戏子由》 宋·苏轼
宛丘先生长如丘,宛丘学舍小如舟。
常时低头诵经史,忽然欠伸屋打头。
斜风吹帷雨注面,先生不愧旁人羞。
任従饱死笑方朔,肯为雨立求秦优。 -
150.《送苏秀才归永嘉》 宋·范成大
再入庭闱再入山,偷闲百日了金丹。
他年拔宅上升後,休道使亲忘我难。
大道凝神术养形,形神俱炼始功成。
劝君观妙还观徼,先作顽仙地上行。 -
151.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
152.《子瞻戏子由依韵奉和》 宋·文同
子由在陈穷于丘,正若浅港横巨舟。
每朝升堂讲书罢,紧合两眼深埋头。
才名至高位至下,此事自属他人羞。
犹胜俣俣彼贤者,手把翟籥随群优。 -
153.《次韵》 明·刘基
句曲峰高倚太阳,不风岩谷自清凉。
四时岚彩霏琼雪,百道泉流湛玉霜。
雅称采芝追绮季,尤宜散发学嵇康。
龙鳞璀错松当径,凤尾摛鹴竹过墙。 -
154.《偶作》 宋·释智圆
急急西落日,浩浩东去波。
日落波不停,浮生能几何。
青云身未上,白发头已多。
金印未佩腰,道路成蹉跎。 -
155.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
156.《再韵谢张持甫过访二首》 宋·刘宰
道自周衰说异同,眼明伊洛振遗风。
过人高行非难事,入圣微言本大公。
道在鬼神常共在,术穷天地本无穷。
三才并处君知否,不尔何裨造化工。 -
157.《赠刘伯翔相师》 宋·陈淳
孔孟不说相,於人洞肺肝。
由也行行如,不得其死然。
括也未闻道,其躯难以全。
赐亿亦屡中,执玉俯仰间。 -
158.《冬日述怀奉呈韦祭酒张左丞兰台名贤》 唐·崔日知
弱龄好经籍,披卷即怡然。
覃精四十载,驰骋数千言。
孔壁采遗篆,周韦考绝编。
袁公论剑术,孙子叙兵篇。 -
159.《海上作》 唐·宋务光
旷哉潮汐池,大矣乾坤力。
浩浩去无际,沄沄深不测。
崩腾翕众流,泱漭环中国。
鳞介错殊品,氛霞饶诡色。 -
160.《酬忠公林亭》 唐·包融
江外有真隐,寂居岁已侵。
结庐近西术,种树久成阴。
人迹乍及户,车声遥隔林。
自言解尘事,咫尺能辎尘。