-
141.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
142.《韩左军马图卷》 元·唐珙
将军西征过昆仑,战马渴死心如焚。
策勋脱鞍泻汗血,一饮瑶池三尺雪。
身如飞龙首渴乌,白光照夜瞳流月。
长河冻合霜草干,骏骨削立天风寒。 -
143.《与吴质书》 魏晋·曹丕
二月三日,丕白。
岁月易得,别来行复四年。
三年不见,《东山》犹叹其远,况乃过之,思何可支!虽书疏往返,未足解其劳结。
昔年疾疫,亲故多离其灾,徐、陈、应、刘,一时俱逝,痛可言邪?昔日游处,行则连舆,止则接席,何曾须臾相失!每至觞酌流行,丝)
竹并奏,酒酣耳热,仰而赋诗,当此之时,忽然不自知乐也。 -
144.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
145.《形影神三首》 魏晋·陶渊明
贵贱贤愚,莫不营营以惜生,斯甚惑焉;故极陈形影之苦,言神辨自然以释之。
好事君子,共取其心焉。
形赠影
天地长不没,山川无改时。 -
146.《醉中留别永叔子履》 宋·梅尧臣
新霜未落汴水浅,轻舸惟恐东下迟。
遶城假得老病马,一步一跛饮人疲。
到君官舍欲取别,君惜我去频增嘻。
便步髯奴呼子履,又令开席罗酒卮。 -
147.《念奴娇 周瑜宅》 清·郑燮
周郎年少,正雄姿历落,江东人杰。
八十万军飞一炬,风卷滩前黄叶。
楼舻云崩,旌旗电扫,射江流血。
咸阳三月,火光无此横绝。 -
148.《感春十三首》 宋·张耒
漫漫东风来,吹此庭前樱。
累累缀葩萼,华采日鲜明。
朝阳助辉烁,好鸟亦和鸣。
起行不自得,节物伤我情。 -
149.《颜书四十韵》 宋·苏洵
任君北方来,手出《邠州碑》。
为是鲁公写,遗我我不辞。
鲁公实豪杰,慷慨忠义姿。
忆在天宝末,变起渔阳师。 -
150.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
151.《丁卯元日有感却寄范伯桢》 明·王叔承
仙班无乃侍臣哀,龙去攀髯竟莫回。
谁复草书封泰岳,可堪遗诏惜轮台。
百年忽有河山变,万国重瞻日月开。
春到定逢新礼乐,周南怜汝滞蒿莱。 -
152.《送仲晦》 宋·黄铢
靡靡岁时晏,乱山红叶稀。
端居已无悰,况与亲故违。
驾言临广路,惜此须臾期。
祖燕未云洽,鸡鸣促再驰。 -
153.《九锁山十咏·来贤岩》 宋·吕同老
昔贤所游地,道路行逶迤。
中分山腰半,倒插石脚危。
公生元佑时,名与日月垂。
至今草木间,英气光离离。 -
154.《九锁山十咏·仙迹岩》 宋·吕同老
嬴秦乱天纲,猛志凌海水。
长驱万山石,鞭策无远迩。
余威及兹地,夜半走百鬼。
仙人惜灵宫,一怒俱披靡。 -
155.《忆秦娥 赠前朝宫人琵琶色兰兰 赵万里据永乐》 元·耶律铸
恨凝积。
佳人薄命尤堪惜。
尤堪惜。
事如春梦,了无遗迹。
人生适意无南北。
相逢何必曾相识。
曾相识。
恍疑犹览,内家园籍。 -
156.《鱼游春水 寿徐仁静其 乐鲁常》 元·朱唏颜
兰室余香蕴。
射雀屏、深清昼永。
红旌微动,帘展浪花移暝。
重碧先拈翡翠杯,戏彩低*鸳鸯锦。 -
157.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。 -
158.《与冢妇朱柔则》 清·紫静仪
深闺白日静,熏香垂罗帱。
病起罢膏沐,淡若明河秋。
自汝入家门,操作苦不休。
萍藻既鲜洁,牖户还绸缪。 -
159.《鲁港》 宋·柯茂谦
十年回首付沾襟,断甲沉沙齿齿深。
可惜使船如使马,不闻声鼓但声金。
人歌鬼哭都堪泪,木落江空正独吟。
遗老萧条渐无语,酒旗飐飐出芦林。 -
160.《沈启南画障为张通守题(启南自题《楚词》一》 明·程敏政
石田老人非画师,胸中丘壑天所私。
挥毫便觉真趣发,意到岂借丹青施。
通守张君画成癖,半幅生绡比全璧。
望中谓作云门山,游人拟办登山屐。