-
121.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
122.《霜菊》 唐·无名氏
秋尽北风去,律移寒气肃。
淅沥降繁霜,离披委残菊。
华滋尚照灼,幽气含纷郁。
的的冒空园,萋萋被幽谷。
骚人有遗咏,陶令曾盈掬。
傥使怀袖中,犹堪袭馀馥。 -
123.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
124.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
125.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
126.《书壁》 唐·周仲美
爱妾不爱子,为问此何理。
弃官更弃妻,人情宁可已。
永诀泗之滨,遗言空在耳。
三载无朝昏,孤帏泪如洗。
妇人义从夫,一节誓生死。
江乡感残春,肠断晚烟起。
西望太华峰,不知几千里。 -
127.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
128.《伤蔡处士》 唐·护国
箧中遗草是琅玕,对此空令洒泪看。
三径尚馀行迹在,数萤犹是映书残。
晨光不借泉门晓,暝色唯添陇树寒。
欲问皇天天更远,有才无命说应难。 -
129.《哭张籍司业》 唐·无可
先生抱衰疾,不起茂陵间。
夕临诸孤少,荒居吊客还。
遗文禅东岳,留语葬乡山。
多雨铭旌故,残灯素帐闲。
乐章谁与集,垄树即堪攀。
神理今难问,予将叫帝关。 -
130.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
131.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
132.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
133.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
134.《荆渚感怀寄僧达禅弟三首》 唐·齐己
电击流年七十三,齿衰气沮竟何堪。
谁云有句传天下,自愧无心寄岭南。
晓漱气嫌通市井,晚烹香忆落云潭。 -
135.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
136.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
137.《哭陈先生》 唐·吕岩
天网恢恢万象疏,一身亲到华山区。
寒云去后留残月,春雪来时问太虚。
六洞真人归紫府,千年鸾鹤老苍梧。
自从遗却先生后,南北东西少丈夫。 -
138.《伤蔡处士》 唐·杨衡
箧中遗草是琅玕,对此令人洒泪看。
三径尚疑行迹在,数萤犹自映书残。
晨光不借泉门晓,暝色空添陇树寒。
欲问皇天天更远,有才无命说应难。 -
139.《伤蔡处士》 唐·杨衡
箧中遗草是琅玕,对此令人洒泪看。
三径尚疑行迹在,数萤犹自映书残。
晨光不借泉门晓,暝色空添陇树寒。
欲问皇天天更远,有才无命说应难。 -
140.《女冠子》 唐·温庭筠
含娇含笑,宿翠残红窈窕。
鬓如蝉,寒玉簪秋水,轻纱卷碧烟¤
雪胸鸾镜里,琪树凤楼前。