-
61.《余名宴居之室日一枝巢赋诗以自遣》 宋·舒岳祥
世事随流水,年华逐北风。
雁横残笛外,人老夕阳中。
听雪三间永,催梅百榼空。
沿溪漉明月,只在最高峰。 -
62.《秋日遣兴》 宋·孙应时
门前白水映青山,草满荒庭书掩关。
莫恨穷居穷到骨,平生未有此情间。 -
63.《秋日遣兴》 宋·孙应时
今年炎毒异他年,及此秋风意洒然。
身世还须几寒暑,吾生何事不随缘。 -
64.《秋日遣兴》 宋·孙应时
清秋佳月不寻常,何限歌楼醉夜长。
要是超然尘外客,一杯差不负孤光。 -
65.《秋日遣兴》 宋·孙应时
故人强半随流不,世事新来似弈棋。
我老垃心消拍尽,镜中唯有鬓如丝。 -
66.《秋日遣兴》 宋·孙应时
学书成癖故童心,颇复抱然得趣深。
一字千金亦安用,等间容我度光阴。 -
67.《秋日遣兴》 宋·孙应时
虚斋独寝意偏清,梦断秋窗月正明。
匡坐偶然成导引,未须痴绝慕长生。 -
68.《捕盗至栗洪岭下道人庵滞留数日遣兴》 宋·喻良能
乱山深处小溪隈,夏木阴阴水半回。
风岸欹斜对青竹,雨枝低重弄黄梅。
浓愁难办新诗语,吉耗聊倾浊酒杯。
戏彩老人须强饭,玉钩才吐即归来。 -
69.《九日鞫狱茶山广教院遣兴一绝》 宋·喻良能
牧之秋浦峰头饮,王勃南昌阁上吟。
千古胜游谁复继,只今重九欠登临。 -
70.《次韵俞尉春日遣兴》 宋·喻良能
渐欣长昼暖,欲解短炉围。
春色已如此,故园犹未归。
韦编今日事,回首去年非。
镜里衰迟色,多惭壮志违。