-
41.《遣兴》 未知·林正
黄金难买老,自笑鬓毛皤。
本分且如此,明时可奈何。
攻吟诗转少,惜醉事还多。
寒甚溪头夜,谁能载雪过。 -
42.《过许醉吟痛饮月下戏书》 宋·吴可
尘埃没我马,掉鞅吟公诗。
诗中有江山,不觉在京师。
下马自叩门,来寻元紫芝。
欲扫名利心,笑挹丘壑姿。 -
43.《遣兴》 宋·吴汝弌
弱龄性淡泊,郑圃吾其师。
及兹拙生事,穷窘常经时。
无方可纡包,何以宣中怀。
柴门蔽残席,咏书倦徘徊。 -
44.《予自去冬闰十一月遣人还泰和迎候余弟子彦与》 明·刘崧
稚子家人俱可怜,江南烟水路绵绵。
开船好是烧灯后,下马何由醉眼前。 -
45.《别后歌丽制不觉引满大醉醉中成四绝句奉纳》 明·梦苏道人
人言元白再来身,我道奎中降下神。
谁遣玲珑唱新曲,江南添得十分春。 -
46.《立春一日之夜自戏遣闷》 明·王跂
潦倒胸怀吾自笑,支离身世或加哀。
岂知苏子逃禅地,可作周王避债台。
社肉难分思拔剑,春醪裁溢已空杯。
夜深吟罢无归处,醉倚疏梅几点开。 -
47.《西江月 遣兴》 宋·辛弃疾
醉里且贪欢笑,要愁那得功夫。
近来始觉古人书,信着全无是处。
昨夜松边醉倒,问松我醉如何?
只疑松动要来扶,以手推松曰去! -
48.《遣兴》 宋·陆游
书生不自怜,老眼付皇天。
已饱三升稷,宁堆百屋钱!红尘忙过日,青嶂醉论年。
名字元虚幻,从人谤是仙。 -
49.《遣兴》 宋·陆游
蓬壶旧隐已微茫,浪迹红尘乐未央。
纵酒山南千日醉,看花剑外十年狂。
新诗刻烛惊词客,骏马追风戏鞠场。
要是世间男子事,不须台省竞飞翔。 -
50.《遣兴》 宋·陆游
图书鸡犬共扁舟,又续人间汗漫游。
醉眼本轻千古事,钓竿新赐一滩秋。
惯看浮世成陵谷,莫露神光上斗牛。
老病岂堪常作客,梦寻归路傍西畴。 -
51.《遣兴》 宋·陆游
平生与俗马牛风,落魄人间亦未穷。
绿绮奏终香缕碧,乌丝书罢烛花红。
梦中吴蜀山川近,醉後周秦战伐空。
投老飘然君勿笑,也胜鱼鸟在池笼。 -
52.《遣兴》 宋·陆游
莫羡朝回带万钉,吾曹要可草堂灵。
风来弱柳摇官绿,云破奇峰涌帝青。
听尽啼莺春欲去,惊回梦蝶醉初醒。
从教俗眼憎疏放,行矣桐江酹客星! -
53.《遣兴》 宋·陆游
前岁峨冠领石渠,即今山市醉骑驴。
目衰书卷研求嬾,心弱诗章锻链疏。
风雨吾庐嗟独破,齑盐每食叹无余。
灯前却有欣然处,稚子谈经屡起予。 -
54.《遣兴》 宋·陆游
老荷君恩许醉眠,散人名号媿妨贤。
久叨物外清闲福,麤识诗中造化权。
风月四时随指顾,乾坤一气入陶甄。
新秋更欲浮沧海,卧看云帆万里天。 -
55.《遣兴》 宋·陆游
扫尽衣尘喜不胜,村居终日醉腾腾。
闲投邻父祈神社,戏入群儿斗草朋。
幽径有风偏爱竹,虚堂无暑不憎蝇。
悠然又见江天晚,隔浦人家已上灯。 -
56.《幽居遣懹》 宋·陆游
斜阳孤影叹伶仃,横按乌藤坐草亭。
闲久更知贫有味,病多那责药无灵。
农书甚欲从师授,忍字常须作座铭。
更喜友生能饷酒,欣然一醉倒长瓶。 -
57.《初春遣兴三首始於志退休而终於惓惓许国之忠》 宋·陆游
烂熟思来怕热官,退飞心地喜轻安。
舍鱼正可取熊掌,食肉何须知马肝。
放眼柳梢初暗动,褪花梅子已微酸。
典衣剩作江头醉,莫谓天涯苦鲜欢。 -
58.《醉题埭西酒家》 宋·陆游
桑麻蒙翳不通邻,耽酒颓然一老民。
遣客方眠那是醉?有衣可典未为贫。
晒翎斜日鸥来熟,印迹平沙雁到新。
君看此间何境界,痴人犹说吐车茵。 -
59.《自立秋前病过白露犹未平遣怀》 宋·陆游
门冷荒车辙,囊空别醉乡。
嬾行眠亦好,倦话默何伤。
野叟占幽梦,山僧送秘方。
病怀虽忽忽,随事答年光。 -
60.《村居遣兴》 宋·陆游
万里征途兴已阑,三间破屋住犹宽。
山姜著雨房重歛,南烛先霜实半丹。
野市秋阴更萧瑟,书生老瘦转酸寒。
掩关也有消愁处,一卷骚经醉後看。