-
121.《天骄子歌(题《胡人驱马图》)》 明·史鉴
天骄子,自矜剽勇无与比。
龙沙茫茫千万里,随畜转移无定止,草尽水枯行复徙。
天骄子,繁有徒。
朝姑衍,莫狐奴。 -
122.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
123.《上云乐》 明·于慎行
东厢食举百戏作,鱼龙曼衍中堂落。
华钟忽驻舞缀停,更进西方《上云乐》。
老胡家世是文康,紫髯深目华盖方。
白巾裹头火浣细,绿珠作带鞨长。 -
124.《长洲春雨》 明·张宣
东风涨新绿,吴雨断复鸣。
细淹花粉堕,斜晕水纹生。
台琴不成弄,廊屟俱有声。
朝观思无邪,白鸟烟江明。 -
125.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
126.《祷雨诗》 明·周玄初
苏台羽仙飧玉霞,鹤年松骨轻如花。
昼骑金背之神蟆,奉持绿章扣天家。
请陈旱魃为妖邪,炎焚原隰疑烧畬。
草叶焦卷铄石沙,大田秋稼缩不芽。 -
127.《商山富水驿》 唐·杜牧
:驿本名与阳谏议同姓名,因此改为富水驿。
益戆由来未觉贤,终须南去吊湘川。
当时物议朱云小,后代声华白日悬。
邪佞每思当面唾,清贫长欠一杯钱。
驿名不合轻移改,留警朝天者惕然。 -
128.《白鹤吟示觉海元公》 宋·王安石
白鹤声可怜,红鹤声可恶。
白鹤静无匹,红鹤喧无数。
百鹤招不来,红鹤挥不去。
长松受秽死,乃以红鹤故。 -
129.《望江道中》 宋·陆游
吾道非邪来旷野,江涛如此去何之?起随乌鹊初翻後,宿及牛羊欲下时。
风力渐添帆力健,橹声常杂雁声悲。
晚来又入淮南路,红树青山合有诗。 -
130.《题尊信斋》 宋·陆游
於虖孔孟何其卓,如天日月地海岳。
正令举世皆杨墨,邪正岂复劳商搉?虽然此道久横流,执热其谁不思濯?鲁邹遗书世皆读,要以尊信为善学。
吾友希真盖其人,不肯俛首为龌龊。
羹藜饭豆欲老矣,功虽未竟志则悫。 -
131.《和成上人》 宋·宋祁
西山有尊者,秀出于稻麻。
遍参居第一,诸佛素所嗟。
锡声来赤县,被祴垂青霞。
流出一切妙,普见大千沙。 -
132.《哭中山公三十韵》 宋·宋祁
天欲鸣文铎,公先露上珍。
谈锋贯千载,文纬补三辰。
海浪扶鹏徙,雝朝簉鹭振。
盪邪初奏雅,闢路近还淳。 -
133.《寄太素高士》 元·王冕
我昔扁舟上邪溪,寻君直过丹田西。
长松月冷啼子规,春风满地芳草齐。
楼殿玲珑金碧涌,钟声不出松云重。
老猿掬涧山影乱,翠禽啄露岩花动。 -
134.《同子难题和乐亭》 宋·司马光
春禽哢晴朝,秋虫吟雨夕。
风和振兰芳,露寒滋菊色。
万物苟得所,随时各有适。
矧伊人最灵,胡为长戚戚。 -
135.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。 -
136.《赠无为军李道士二首》 宋·欧阳修
李师琴纹如卧蛇,一弹使我三咨嗟。
五音商羽主肃杀,飒飒坐上风吹沙。
忽然黄锺回暖律,当冬草木皆萌芽。
郡斋日午公事退,荒凉树石相交加。 -
137.《次韵再作》 宋·欧阳修
吾年向世味薄,所好未衰惟饮茶。
建溪苦远虽不到,自少尝见闽人夸。
每嗤江浙凡茗草,丛生狼藉惟藏蛇。
岂如含膏入香作金饼,蜿蜒两龙戏以呀。 -
138.《晏太尉西园贺雪歌》 宋·欧阳修
阴阳乖错乱五行,穷冬山谷暖不冰。
一阳且出在地上,地下谁发万物萌。
太阴当用不用事,盖由奸将不斩亏国刑。
遂令邪风伺间隙,潜中瘟疫於疲氓。 -
139.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
140.《幽庙》 宋·梅尧臣
老狐依丛祠,妖横起百怪。
巢枭助鸣声,穴兔资狡狯。
巫绐神灵言,俗奏饮食拜。
三年空祷祈,万疾无愈差。