-
41.《南楚怀古》 唐·陶翰
南国久芜漫,我来空郁陶。
君看章华宫,处处生黄蒿。
但见陵与谷,岂知贤与豪。
精魂托古木,宝玉捐江皋。 -
42.《南楚怀古》 唐·刘长卿
南国久芜没,我来空郁陶。
君看章华宫,处处生蓬蒿。
但见陵与谷,岂知贤与豪。
精魂托古木,宝剑捐江皋。 -
43.《有竹一篇七章》 唐·萧颖士
有竹斯竿,于阁之前。
君子秉心,惟其贞坚兮。
有竿斯竹,于阁之侧。
君子秉操,惟其正直兮。 -
44.《冬夜》 唐·韦应物
杳杳日云夕,郁结谁为开。
单衾自不暖,霜霰已皑皑。
晚岁沦夙志,惊鸿感深哀。
深哀当何为,桃李忽凋摧。 -
45.《过卢明府有赠》 唐·高适
良吏不易得,古人今可传。
静然本诸己,以此知其贤。
我行挹高风,羡尔兼少年。
胸怀豁清夜,史汉如流泉。 -
46.《苦雨寄房四昆季》 唐·高适
独坐见多雨,况兹兼索居。
茫茫十月交,穷阴千里馀。
弥望无端倪,北风击林箊.白日渺难睹,黄云争卷舒。
安得造化功,旷然一扫除。 -
47.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
48.《同薛司直诸公秋霁曲江俯见南山作》 唐·高适
南山郁初霁,曲江湛不流。
若临瑶池前,想望昆仑丘。
回首见黛色,眇然波上秋。
深沉俯峥嵘,清浅延阻修。 -
49.《真定即事,奉赠韦使君二十八韵》 唐·高适
飘泊怀书客,迟回此路隅。
问津惊弃置,投刺忽踟蹰。
方伯恩弥重,苍生咏已苏。
郡称廉叔度,朝议管夷吾。 -
50.《述怀一首(此已下自贼中窜归凤翔作)》 唐·杜甫
去年潼关破,妻子隔绝久。
今夏草木长,脱身得西走。
麻鞋见天子,衣袖露两肘。
朝廷愍生还,亲故伤老丑。 -
51.《大雨》 唐·杜甫
西蜀冬不雪,春农尚嗷嗷。
上天回哀眷,朱夏云郁陶。
执热乃沸鼎,纤絺成缊袍。
风雷飒万里,霈泽施蓬蒿。 -
52.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须变幻如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。
丈夫正色动引经,酆城客子王季友。 -
53.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
54.《上水遣怀》 唐·杜甫
我衰太平时,身病戎马后。
蹭蹬多拙为,安得不皓首。
驱驰四海内,童稚日糊口。
但遇新少年,少逢旧亲友。 -
55.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。 -
56.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。 -
57.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
58.《梢云(一作曹松)》 唐·罗让
殊质资灵贶,凌空发瑞云。
梢梢含树彩,郁郁动霞文。
不比因风起,全非触石分。
叶光闲泛滟,枝杪静氛氲。
隐见心无宰,裴回庆自君。
翻飞如可托,长愿在横汾。 -
59.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
60.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。