-
181.《初憩河阳郡斋三首》 宋·宋庠
效圃连官圃,秋阴半岁阴。
乱流横掠野,残日倒穿林。
雪拥承簪发,丹藏恋阙心。
思归谁作引,从古怨瑶琴。 -
182.《郡斋对雪》 宋·宋庠
节晚云虽暗,年丰气自嘉。
乘寒初集霰,向夕遂韬霞。
缓舞先萦洛,妍歌不待巴。
无声来物表,一色共天涯。 -
183.《郡斋多疾》 宋·宋庠
歌召非周陕,褎黄谢汉台。
名将恩共忝,衰与疾俱来。
素发惭犀导,朱颜藉玉杯。
勋劳真索莫,出处尚徘徊。
且脱平津粟,谁忧长孺灰。
淮阳安敢薄,卧治恐非才。 -
184.《郡斋感怀寄呈参政给事同年》 宋·宋庠
老持藩印守河卫,苟禄惟知恋轼熊。
游旧最叨青眼客,埏陶今仰黑头公。
巢由逸躅心空断,儒墨常谈耳欲聋。
自笑晚年轻济丛,焚香静坐习元功。 -
185.《郡斋无讼春物寂然书所见》 宋·宋庠
阁铃无响昼辉迟,短发山巾尽日欹。
战蚁群行开蛰后,暝禽相语欲栖时。
遥通窦水添新溜,密数庭花记落枝。
讼息宽条恩莫报,晚年馀有白云期。 -
186.《延平郡斋分韵》 宋·陈宓
百年琢就流杯石,来泛清波未半时。
幸有九贤俱毕集,却嫌当坐欠羲之。 -
187.《淳熙甲午东阳郡斋兰亭》 宋·方回
大唐天子绐孤僧,转瞬人间几废兴。
一幅永和故茧纸,入昭陵又出昭陵。 -
188.《次韵张匡山使君郡斋对雨效韦苏州体》 宋·李处权
坐啸凝香雾,卷帘松竹青。
新霜戒微寒,远日朝霞頳。
过午时云族,其濛见初零。
萧萧打叶响,沥沥依檐声。 -
189.《临江郡斋邀凉亭分韵得居字》 宋·彭龟年
子猷犹爱竹,爱竹意已疏。
著脚踏危机,肉相元未除。
要识竹情性,顾我求其初。
是中傥虚明,处处我与居。 -
190.《送宋饮冰过四明郡斋》 宋·薛嵎
元戎招士重亲临,喜遂诗书万里心。
乍免客愁供帐具,暂停游事戟门深。
秋空矫首瞻魁彩,夜烛凭花听雁音。
从此文名沧海阔,好风三日到鸡林。 -
191.《送宋饮冰过四明郡斋》 宋·薛嵎
忆昔曾登太白巅,闲云留我石床眠。
集诗删失题犹记,人事乖违岁屡迁。
极羡故交游汗漫,不禁离思对婵娟。
山中乏致兼金馈,形迹相忘二十年。 -
192.《郡斋与龚济叔刘薰卿谈诗》 宋·曾丰
其奈鱼虫草木何,诗之机械也无多。
气犹动志平心养,声可成文泛口哦。
玄酒太羹君子淡,蒉桴土鼓圣人和。
鬼神天地与吾一,相感相通岂在他。 -
193.《郡斋与济叔薰卿论文》 宋·曾丰
著书天岂易乎云,不自鞭心不策勋。
望道初犹未之见,言天终可得而闻。
囿于有极非皇极,概以无文是至文。
万一未能全免俗,宁为八卦易三坟。 -
194.《题郡斋壁》 宋·张九成
吏散兵休文案静,数竿修竹隔疏帘。
嗟予老矣欲归去,肯对江山叹滞淹。 -
195.《郡内闲斋》 唐·张九龄
郡阁昼常掩,庭芜日复滋。
檐风落鸟毳,窗叶挂虫丝。
拙病宦情少,羁闲秋气悲。
理人无异绩,为郡但经时。
唯有江湖意,沉冥空在兹。 -
196.《郡宅中斋》 唐·宋之问
郡宅枕层岭,春湖绕芳甸。
云甍出万家,卧览皆已遍。
渔商汗成雨,廨邑明若练。
越俗镜中行,夏祠云表见。 -
197.《郡中西斋》 唐·韦应物
似与尘境绝,萧条斋舍秋。
寒花独经雨,山禽时到州。
清觞养真气,玉书示道流。
岂将符守恋,幸已栖心幽。 -
198.《冬至宿斋时郡君南内朝谒因寄》 唐·权德舆
清斋独向丘园拜,盛服想君兴庆朝。
明日一阳生百福,不辞相望阻寒宵。 -
199.《二年三月五日斋毕开素当食偶吟赠妻弘农郡君》 唐·白居易
睡足肢体畅,晨起开中堂。
初旭泛帘幕,微风拂衣裳。
二婢扶盥栉,双童舁簟床。
庭东有茂树,其下多阴凉。 -
200.《次郡太守刘朔斋秋晚谒谢朓亭小饮三首》 宋·程炎子
鞭摇五马踏沙隄,秋晚除书下紫泥。
藓壁篆碑猿捧砚,松关吟句鹤分题。
裴休故宅今为寺,谢朓闲官昔仕齐。
太守宴归宾客从,数声山鸟日西。