-
121.《早禾田》 宋·赵文
雨雨不肯止,倒泻春江涛。
可怜龙公苦,甚我行路劳。
长陂不可涉,攀岭如猿猱。
忽然出夷旷,行人何滔滔。 -
122.《次李信州七十韵》 宋·华岳
挺挺万人杰,堂堂间世贤。
胸中兵十万,足下客三千。
扬赋希三叹,坡诗和百篇。
锦囊华似衮,采笔大如椽。 -
123.《题醉翁图》 宋·释文珦
所画者谁子,将非高阳儿。
满腹常贮酒,何异於鸱夷。
陶陶以自乐,礼法不可縻。
酿酒用老瓦,漉酒脱接{上四下离}。 -
124.《括水调歌》 宋·林正大
太行有盘谷,隐者所翱翔,丈夫行世,磊磊落落信行藏。
遇则声名利泽,不遇采山钓水,何似两俱忘。
谁解盘中趣,与酒为歌章。
问何如,盘之乐,乐无央。 -
125.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
126.《沁园春(过彭泽发明靖节归来之本心)》 宋·王奕
八十日官,浩然归去,知心者希。
谓诗有招魂(山谷诗云:欲招千载魂。
斯文或宜出此)
,姑言其概,注其述酒(阳乐间注述酒一篇)
,亦特其微。
不事不儿,惟书甲子,皆是先生杜德机。 -
127.《沁园春(过彭泽发明靖节归来之本心)》 宋·王奕
八十日官,浩然归去,知心者希。
谓诗有招魂(山谷诗云:欲招千载魂。
斯文或宜出此)
,姑言其概,注其述酒(阳乐间注述酒一篇)
,亦特其微。
不事不儿,惟书甲子,皆是先生杜德机。 -
128.《醉歌》 唐·徐珩
得谁酿法乃尔佳,连引数杯极口夸。
须臾忘物亦忘我,是非荣辱不可加。
儿童相随拍手笑,阿翁醉也扶归家。
平生故人赵半刺,遣骑折送园中花。 -
129.《老饕》 宋·姜特立
东坡尝作老饕赋,姜子年来老更饕。
血气已衰肌肉瘦,正如槁木渴春膏。
伯仁若见求牛炙,毕卓如逢觅蟹螯颔{榷木换月}酒鲭和海错,晚菘春韭鸡溪毛。 -
130.《辛已老人生旦》 宋·陈文蔚
陶陶太古民风淳,诈伪不萌情意真。
何尝吐纳事屈伸,往往皆为百岁人。
中古便似秋冬辰,和气无复如阳春。
机巧百出妄喜嗔,七十者稀以为珍。 -
131.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
132.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
133.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
134.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
135.《窊尊诗(在道州)》 唐·元结
巉巉小山石,数峰对窊亭。
窊石堪为樽,状类不可名。
巡回数尺间,如见小蓬瀛。
尊中酒初涨,始有岛屿生。 -
136.《晚寒(晚一作暝)》 唐·白居易
急景流如箭,凄风利似刀。
暝催鸡翅敛,寒束树枝高。
缩水浓和酒,加绵厚絮袍。
可怜冬计毕,暖卧醉陶陶。 -
137.《冬夕江上言事五首》 唐·罗邺
叶落才悲草又生,看看少壮是衰形。
关中秋雨书难到,江上春寒酒易醒。
多少系心身未达,寻思举目泪堪零。 -
138.《醉落魄》 宋·李吕
效山谷道人“陶陶兀兀”之句,法其体,作此以遣兴云。
休休莫莫,当年不负西湖约。
一枝初见横篱落。
嚼蕊闻香,长是醉乡落魄。 -
139.《送区册序》 唐·韩愈
阳山,天下之穷处也。
陆有丘陵之险,虎豹之虞。
江流悍急,横波之石,廉利侔剑戟,舟上下失势,破碎沦溺者,往往有之。
县廓无居民,官无丞尉,夹江荒茅篁竹之间,小吏十余家,皆鸟言夷面。 -
140.《浣溪沙》 元·元好问
梦里还惊岁月遒。
鲤鱼风退不胜秋。
人生虽异水同流。
酒力有神工驻景,丹房无药可烧秋。
陶陶兀兀老时休。