-
101.《临江仙(劝酒)》 宋·史浩
自古圣贤皆寂寞,只教饮者留名。
万花丛里酒如渑。
池台仍旧贯,歌管有新声。
欲识醉乡真乐地,全胜方丈蓬瀛。
是非荣辱不关情。
百杯须痛饮,一枕拚春酲。 -
102.《西江月(答王和父送□错认水酒)》 宋·夏元鼎
甘露醴泉天降,琼浆玉液仙方。
一壶馥郁喷天香。
麹蘖人间怎酿。
要使周天火候,不应错认风光。
浮沈清浊自斟量。
日醉蓬莱方丈。 -
103.《渔家傲(戎酒)》 宋·杨泽民
未把金杯心已恻。
少年病酒还成积。
一昨宦游来水国。
心知得。
陶陶大醉何人识。
日近偶然频燕客。
尊前巾帽时欹仄。
致得沈疴盟枕席。
吾方适。
从今更不尝涓滴。 -
104.《江南曲》 宋·刘翰
我家东南同野老,自纺落毛采苹藻。
清风满袖读离骚,半亩幽畦种香草。
门前流水鸣溅溅,日暮归来自刺船。
遥山数叠作媚妩,落日断霞明晚川。 -
105.《水龙吟 清明后浃日,过子方小饮,廉栊靓深》 元·史药房
韵萧远。
主人出侍人弹琵琶侑觞,酒未终,上马径去,恍然蓝桥湓浦之遇也,赋水龙吟以记其事,呈子方一笑等闲过了清明,草痕深一庭新翠。
光风信息,牡丹初褪,茶*犹未。
燕语清圆,梅英松润,困人天气。 -
106.《中秋之夕封生仲坚卫生行之携酒与诗见过依韵》 元·段成已
夜凉河汉静无声,澄澈天开万里晴。
蟾吐寒光呈皎洁,桂排疏影甚分明。
良宵方喜故人共,醉语那知邻舍惊。
一片诗魂招不得,九霄直与月俱清。 -
107.《春晚将还旧业诸公送远独方水云以病不至作此》 明·卢柟
青春载酒寻君处,君病春残我亦回。
背叶流莺愁对语,梢泥乳燕吝飞回。
烟云莽莽高欢垒,白日荒荒魏武台。
醉里剑歌时自放,白头还望转堪哀。 -
108.《余与李廌方叔相知久矣,领贡举事,而李不得》 宋·苏轼
与君相从非一日,笔势翩翩疑可识。
平生谩说古战场,过眼终迷日五色。
我惭不出君大笑,行止皆天子何责。
青袍白紵五千人,知子无怨亦无德。
买羊酤酒谢玉川,为我醉倒春风前。
归家但草凌云赋,我相夫子非臞仙。 -
109.《余与李廌方叔相知久矣领贡举事而李不得第愧》 宋·苏轼
与君相従非一日,笔势翩翩疑可识。
平时谩说古战场,过眼终迷日五色。
我惭不出君大笑,行止皆天子何责。
青袍白纻五千人,知子无怨亦无德。
买羊沽酒谢玉川,为我醉倒春风前。
归家但草凌雪赋,我相夫子非癯仙。 -
110.《林伯仁话别二绝》 宋·戴复古
茉莉花边把酒卮,恍榔树下共谈诗。
醉来一枕西窗下,酒醒方知有别离。 -
111.《宿龙华山中寂然无一人方丈前梅花盛开月下独》 宋·陆游
梅花如高人,枯槁道愈尊。
君看在空谷,岂比倚市门,我来整冠佩,洁斋三沐熏,亦思醉其下,燕惰恐渎君。
敬抱绿绮琴,玄酒挹古樽。
月明流水间,一洗世浊昏。
摹写香与影,计君已厌闻。
老我少杰思,尚喜非陈言。 -
112.《赠李士宁》 宋·欧阳修
蜀狂士宁者,不邪亦不正。
混世使人疑,诡谲非一行。
平生不把笔,对酒时高咏。
初如不著意,语出多奇劲。 -
113.《满江红 方城商帅国器军中寄同年李钦用,时》 元·元好问
汉水方城,今古道、几回投迹。
留滞久、浩歌狂醉,此心谁识。
渭北清光摇草树,故人对酒相应识。
记雨窗、相对话离忧,秋风夕。 -
114.《酒病自责呈马施二公》 宋·梅尧臣
李白死宣城,杜甫死来阳。
二子以酒败,千古留文章。
我无文章留,何可事杯觞。
况承先子戒,宜不著口尝。
昔闻有田窦,以此相灭亡。
礼饮不在多,欢饮不在荒。
二公方逢时,安得入醉乡。 -
115.《伸谢经略安抚待制送酒之什》 宋·晁说之
真茶窃所贪,薄酒亦云嗜。
况此两乘壶,旨哉出厅事。
歌美秦州半,樽罍更几倍。
元戎眷非一,於焉则有二。 -
116.《徐懋功饷酒用其韵》 宋·刘克庄
少时酒伴尽豪雄,岁晚瓶罍一并空。
方叹独醒吟泽畔,忽勤分饷到篱东。
鲲鲸有量真溟涬,螟蠃无知妄异同。
老矣此身何处着,便应埋向醉乡中。 -
117.《代书谢王胜之学寄莱石茶酒器》 宋·邵雍
东山有石若琼玖,匠者追琢可盛酒。
君子得之惜不用,殷勤远寄林下叟。
林叟从来用瓦盏,惊惶不敢擎上手。
重诫儿童无损伤,缄藏复以待贤友。 -
118.《和颜随饮酒》 宋·晁补之
樊山夜涨河鸣鼓,奎火占中知溽暑。
颜阖居邻胡子都,共喜夏麋登宴俎。
参军河北主簿南,骑马相逢不相语。
市西老屋断人居,自觉天风生广宇。 -
119.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
120.《张安国约同赋仇氏{匡去王加赣}瓮酒》 宋·张栻
人间炎热不可耐,君家瓮头春未央。
想当醉倒卧永日,梦绕清淮归故乡。
后生那得识此酒,从君乞方还肯否。
徽州作赋为欷歔,荆州诗来端起予。