-
41.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
42.《桃花舖》 宋·范成大
老蕨漫山凤尾张,青枫直干如攒枪。
山深岚重鼻酸楚,石恶淖深神惨伤。
阴崖风生吹客急,草中枯株似人立。
昳晡卓幕先下程,将士黄昏始相及。 -
43.《送子修入闽》 宋·陆游
士生万里合鹏抟,憔悴青衫且自宽。
薄禄及亲虽共喜,远途将父亦诚难。
关山可厌风麈恶,蓬荜应思菽水欢。
只道耄年心似铁,诗成也作鼻辛酸。 -
44.《和立之消梅》 宋·张耒
木奴度淮辄为枳,后皇啬之理应尔。
青梅千里江南春,何时相逢车马尘。
我衰病齿不能酸,微香触鼻舌生泉。
想见曹瞒老狡狯,指林驻马三军前。 -
45.《用韵再呈》 宋·司马光
旧友今余几,追思鼻可酸。
休论身外事,且尽目前欢。
薜荔垂堤面,酴醾拥席端。
舞精抽蚕绪,弦妙落珠盘。
醇酒回春易,灵丹却老难。
扶归不复记,酩酊上金鞍。 -
46.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
47.《正月十五夜出回》 宋·梅尧臣
不出只愁感,出游将自宽。
贵贱依俦匹,心复殊不欢。
渐老情易厌,欲之意先阑。
却还见儿女,不语鼻辛酸。 -
48.《杂兴》 宋·刘克庄
欃枪初疑附,直为饥所驱。
酸寒仰鼻息,飞走受指呼。
边臣失驾驭,积渐骄灌夫。
一朝怒螳臂,跳踉何其愚。 -
49.《哭日老二首》 宋·刘克庄
初闻灭度指三弹,俄报荼毗鼻一酸。
始悟杖头挑布袋,不如龛里坐蒲团。
故交相与归函骨,弟子谁来会涅槃。
犹喜喝衣无一物,洞开方丈与人看。 -
50.《食蜂儿有感》 宋·曾几
蜂儿虽小物,各自有君臣。
夺食已非义,焚巢兹不仁。
杀身缘底罪,作俑定何人。
不惮高论直,宁辞远送珍。 -
51.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
快活快活真快活,被我一时都掉脱。
撒手浩歌归去来,生姜胡椒果是辣。
如今快活大快活,有时放颠或放劣。
自家身里有夫妻,说向时人须笑杀。 -
52.《秋宵辞》 宋·白玉蟾
仰观银河月,千林散寒光。
佳人今何之,远在天一方。
秋声酸我鼻,秋色断我肠。
夜深倚西风,清泪如雨滂。
世有千里马,可怜无王良。 -
53.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
54.《立秋有感》 宋·白玉蟾
溪年急似箭,日月跳如丸。
炎皇初解印,白帝又弹冠。
方旦喜无暑,教人又怕寒。
人生中如许,不觉鼻头酸。 -
55.《劣隐》 宋·白玉蟾
世态炎凉觉鼻酸,洞门空掩绿烟寒。
仗三尺剑临风舞,把一张琴对月弹。
斫竹数竿容水过,倚松半日执经看。
山林心绪得闲处,好炼长生不死丹。 -
56.《浮丘道人招魂歌》 宋·汪元量
有子有子衣裳单,皮肉冻死伤其寒。
蓬空煨烬不得安,叫怒索饭饥无餐。
乱离走窜千里山,荆棘蹲坐肤不完。
失身被系泪不乾,父闻此语摧心肝。
呜呼六歌兮歌欲残,魂招不来心鼻酸。 -
57.《开平》 宋·汪元量
冷霰撒行车,呻吟独搔首。
须臾大如席,风卷半空走。
母子鼻酸辛,依依自相守。
书生倒行囊,沽来一樽酒。
暂时借温和,耳热岂长久。
万木无阴风,言语冰在口。
氈房耿无眠,兀兀听刁斗。 -
58.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
59.《秋风怀归图》 明·唐寅
西风吹叶满庭寒,蘗子无言鼻自酸。
心在九泉灯在壁,一襟清血泪栏杆。 -
60.《春寒六首》 宋·陈造
扫雪阶头晓未乾,东风作恶鼻仍酸。
西园点检江梅后,只有樱桃不避寒。