-
101.《鲁望以轮钩相示,缅怀高致,因作三篇》 唐·皮日休
角柄孤轮细腻轻,翠篷十载伴君行。
撚时解转蟾蜍魄,抛处能啼络纬声。
七里滩波喧一舍,五云溪月静三更。 -
102.《奉和袭美公斋四咏次韵·新竹》 唐·陆龟蒙
别坞破苔藓,严城树轩楹。
恭闻禀璇玑,化质离青冥。
色可定鸡颈,实堪招凤翎。
立窥五岭秀,坐对三都屏。 -
103.《风人诗四首》 唐·陆龟蒙
十万全师出,遥知正忆君。
一心如瑞麦,长作两岐分。
破檗供朝爨,须怜是苦辛。
晓天窥落宿,谁识独醒人。 -
104.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
105.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
106.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
107.《庐山》 唐·李咸用
非岳不言岳,此山通岳言。
高人居乱世,几处满前轩。
秀作神仙宅,灵为风雨根。
馀阴铺楚甸,一柱表吴门。 -
108.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
109.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
110.《秋日怀江上友人》 唐·罗邺
行子岂知烟水劳,西风独自泛征艘。
酒醒孤馆秋帘卷,月满寒江夜笛高。
黄叶梦馀归朔塞,青山家在极波涛。
去年今日逢君处,雁下芦花猿正号。 -
111.《钟陵见杨秀才(一题作见进士杨寻)》 唐·罗隐
孺亭滕阁少踟蹰,三度南游一事无。
只觉流年如鸟逝,不知何处有龙屠。
云归洪井枝柯敛,水下漳江气色粗。
赖得与君同此醉,醒来愁被鬼揶揄。 -
112.《秋寄张坤》 唐·罗隐
庭树已黄落,闭门俱寂寥。
未知栖托处,空羡圣明朝。
酒醒乡心阔,云晴客思遥。
吾徒自多感,颜子只箪瓢。 -
113.《送前南昌崔令替任映摄新城县(一作崔令映替任)》 唐·罗隐
五年苛政甚虫螟,深喜夫君已戴星。
大族不唯专礼乐,上才终是惜生灵。
亦知单父琴犹在,莫厌东归酒未醒。
二月春风何处好,亚夫营畔柳青青。 -
114.《泛香亭》 唐·郑损
流杯处处称佳致,何似斯亭出自然。
山溜穿云来几里,石盘和藓凿何年。
声交鸣玉歌沈板,色幌寒金酒满船。
莫怪坐中难得醉,醒人心骨有潺湲。 -
115.《及第后宿平康里诗》 唐·郑合
春来无处不闲行,楚润相看别有情。
好是五更残酒醒,时时闻唤状头声。 -
116.《舟行》 唐·郑谷
九派迢迢九月残,舟人相语且相宽。
村逢好处嫌风便,酒到醒来觉夜寒。
蓼渚白波喧夏口,柿园红叶忆长安。
季鹰可是思鲈鲙,引退知时自古难。 -
117.《闻雁》 唐·卢汝弼
秋风萧瑟静埃氛,边雁迎风响咽群。
瀚海应嫌霜下早,湘川偏爱草初薰。
芦洲宿处依沙岸,榆塞飞时度晚云。
何处最添羁客恨,竹窗残月酒醒闻。 -
118.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
119.《东阳酒家赠别二绝句》 唐·韦庄
送君同上酒家楼,酩酊翻成一笑休。
正是落花饶怅望,醉乡前路莫回头。
天涯方叹异乡身,又向天涯别故人。
明日五更孤店月,醉醒何处泪沾巾。 -
120.《奉和观察郎中春暮忆花言怀见寄四韵之什》 唐·韦庄
天畔峨嵋簇簇青,楚云何处隔重扃。
落花带雪埋芳草,春雨和风湿画屏。
对酒莫辞冲暮角,望乡谁解倚南亭。
惟君信我多惆怅,只愿陶陶不愿醒。