-
221.《独夜》 宋·陆游
独夜迢迢掩素屏,病怀羁思共伶竮。
房栊十月寒初重,风雨三更酒半醒。
繁杵有声时断续,残缸无焰尚青荧。
怳然唤起西征梦,身卧金牛古驿亭。 -
222.《雨晴风日绝佳徙倚门外》 宋·陆游
章老三年病方死,吴翁一夕呼不醒。
独有此身顽似铁,倚门常看暮山青。 -
223.《无酒叹》 宋·陆游
不用塞黄河,不用出周鼎,但愿酒满家,日夜醉不醒;不用冠如箕,不用印如斗,但愿身强健,朝暮常饮酒。
造物不少恕,虐戏逐段新,坐令古铜榼,经月常生尘。
平生得酒狂无敌,百幅淋漓风雨疾。
造物欲以醒困之,此老醒狂君未知。 -
224.《中夜起登堂北小亭》 宋·陆游
幽人曳杖上青冥,掠面风轻宿醉醒。
朱户半开迎落月,碧沟不动浸疏星。
禽声格磔频移树,花影扶疏自满庭。
叹息明年又安往,此身何啻似浮萍。 -
225.《坐客有谈狄鱼眼眶之美者感叹而作》 宋·陆游
黄雀头颅羞五鼎,狄鱼眼眶参隽永。
两螫何皋蟹丧躯,一脔可怜牛断领。
霜刀斫脍几许痛,公子方夸醉魂醒。
物生怖死与我均,碪几流丹只俄顷。 -
226.《薄晚绝句二首》 宋·杨万里
春气吹人不作醒,病身感物底心情。
斜阳也不藏人老,偏照霜髭一两茎。 -
227.《多稼亭宴客》 宋·杨万里
归来不省醉还醒,只怪谯门打一更。
秉烛径穿梅下过,此身真在雪中行。 -
228.《秋雨蚤作有叹》 宋·杨万里
细雨澹无质,安得更有声。
如何却作泥,亦能妨晨征。
宿昔忽过暄,心知非坚晴。
何须暄晴极,然後寒雨生。 -
229.《明发五峰寺初入筠州界高冈铺》 宋·杨万里
归时路何近,去时路何远。
山路无短长,人心有往返。
每因赴官期,一出谒乡县。
若非人事牵,无柰老身嬾。 -
230.《题汪圣鍚坟庵真如轩在玉山常山之间》 宋·杨万里
东吴南垂楚北际,中央不合大如砺。
百滩千嶂自一川,清空不是人间世。
玉山先生携老禅,把茅结庵开小轩。
身前身後来醉眠,一醉不醒三千年。 -
231.《西斋旧无竹·予归自毗陵,斋前忽有竹满庭·》 宋·杨万里
平生取友狐竹君,馆之山崦与卜邻。
风衿月佩霜雪身,只谈风节不论文。
我开西斋对清润,每嫌隔窗不相近。
别来桃李一再花,我长在外君在家。 -
232.《竹间》 宋·文天祥
倦来聊歇马,随分此青山。
流水竹千个,清风沙一湾。
乾坤醒醉里,身世有无间。
客路真希绝,浮生半日闲。 -
233.《思归》 宋·宋祁
心悸真摧橹,年衰逼异糧。
西征何日赋,东走向来狂。
遂隔承明谒,虚称建礼郎。
去都魂黯黯,思幄泪浪浪。 -
234.《嘉祐庚子秋七月予还台明年始对家圃春物作》 宋·宋祁
十年去国老蒙召,今岁始见家园春。
双燕初来即宾客,群莺相逢如故人。
蒙茸草树延野色,碎璅鲑菜供盘珍。
多惭吾黨共醒醉,收得泽边憔悴身。 -
235.《有怀寄同舍》 宋·宋祁
不为秋归人未归,淮南又见叶丹时。
汉皇好少身今老,楚客愁醒啜始醨。
夕栈长风惊代马,晓天团露怨江蘺。
夫君去我犹千里,万虑劳劳欲语谁。 -
236.《把酒》 宋·宋祁
歌管嘈嘈月露前,且将身世付酡然。
谩夸鼷鼠机头箭,不识醯鷄瓮外天。
青史有人讥巧宦,黄金无术治流年。
君看醉趣兼醒趣,始觉灵均更可怜。 -
237.《题斋壁》 宋·张耒
松庭日午听啼莺,帘外人稀睡老铃。
已叹近秋添白发,更因多病读黄庭。
江鱼未上烹难致,吴酒空斟醉易醒。
好住安心莫惆怅,此身天地一浮萍。 -
238.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
239.《秋怀次韵晁应之三首》 宋·张耒
衰鬓不堪洗,病躯先觉阴。
天寒白日短,岁暮乱山深。
薄酒醒无力,危弦奏不禁。
谋身老逾拙,三听洛阳砧。 -
240.《晚春独酌有感》 宋·张耒
春晏岩谷秀,乔木环我居。
引此西涧泉,漍漍漱我除。
危桥跨方池,修竹万有余。
人间午阴静,鸟下惊游鱼。