-
201.《和章岷從事斗茶歌》 宋·范仲淹
年年春自东南来,建溪先暖冰微开。
溪边奇茗冠天下,武夷仙人從古栽。
新雷昨夜发何处,家家嬉笑穿云去。
露牙错落一番荣,缀玉含珠散嘉树。 -
202.《梁三朝雅乐歌 需雅 三》 南北朝·沈约
九州上腴非一族。
玄芝碧树寿华木。
终朝采之不盈掬。
用拂腥膻和九榖。
既甘且饫致遐福。 -
203.《又》 明·朱元璋
暑往钟山阿,岩幽清兴多。
薰风自南发,森松鸣弦歌。
玄猿啸白日,丹凤巢桐柯。
灵芝秀深谷,祥云盛嵯峨。 -
204.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
205.《幽愤诗》 两汉·嵇康
嗟余薄祜。
少遭不造。
哀茕靡识。
越在襁緥。 -
206.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
207.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
208.《白鹿洞别诸生》 明·李梦阳
东南自有匡庐山,遂与天地增篱卫。
山根插入彭蠡湖,峥嵘背杀三江势。
地因人胜古有语,於乎万物随兴废。
学馆林宫客不栖,千岩万壑堪流涕。 -
209.《陌上桑》 明·李攀龙
日出东南隅,照我西北楼。
罗敷贵家子,足不逾门枢。
性颇喜蚕作,采桑南陌头。
上枝结笼系,下枝挂笼钩。 -
210.《水调歌头·岭峤转和气》 宋·徐鹿卿
岭峤转和气,英簜挟新凉。
登车搅辔慷慨,风采肃台纲。
第一澄清官府,次第咨询民瘼,馀事到囷仓。
谨勿养稂莠,莠盛稻苗伤。 -
211.《四贤古风寿帅阃·和安老人》 宋·彭止
煌煌王侯族,富贵甘如蜜。
飘飘不仙侣,翅举自蓬荜。
且如王子晋,玉笙吹已毕。
白鹤忽来寻,乘虚气何逸。 -
212.《刘阮天台谣》 宋·王淮
天台山,乃在钱塘之南,瓯越之间。
上有撑云挂日千丈高峰挺岌?,下有奔雷喷雪万仞深壑流
潺湲。
银河倒泻石梁滑,自非仙风道骨谁能攀。 -
213.《击壤歌》 宋·柴元彪
击壤歌,击壤歌,仰观俯察如吾何。
西海摩月镜,东海弄日珠。 -
214.《沁园春·阆风老仙》 元·周权
阆风老仙,颉佩飞霞,翳凤骑麟。
况眼窄乾坤,气凌河渭,胸吞渠禄,笔洒烟雪。
某水某丘,我觞我咏,物外何曾着一尘。
萧闲处,狎沙鸥半席,更许谁分。 -
215.《游大涤山》 宋·蔡准
大涤洞沉沉,天柱峰嶪嶪。
人世悲落花,观松无易叶。
朝夕樵风生,云鹤闲情惬。
何当采玉芝,真从从此蹑。 -
216.《和涣之深秋月夜书事》 宋·狄遵度
洞庭叶下凉飕飕,冻天顽白凝不流。
圆月拟缺不忍缺,轻露欲浮终未浮。
忆吹朱籁凤軿上,更采紫芝云峤陬。
玉楼天半几千尺,珠树玲珑悬上头。 -
217.《何岭怀古》 宋·黄钟
缕缕浮云一线穿,老松窈窕石娟娟。
五芝采就辞尘壒,九鲤飞时忆汉年。
岭尽斜阳犹迫翠,风清层磴可谈玄。
庐江去后寻消息,肯与淮南共拍肩。 -
218.《聚景园宴集》 宋·任希夷
晚排阊阖披云雾,身蹑仙踪游禁宇。
始知天上自清凉,不信人间有炎暑。
庭前青松笙竽声,望处红蕖锦绣云。
月卿领客意缱绻,冰盘照坐光缤纷。 -
219.《咏华林书院》 宋·孙何
六阙旌门事若何,诸生常不绝弦歌。
鲤庭共禀诗书训,隐巷齐登俊造科。
宗族有光传孝弟,乡闾元讼化淳和。
芝兰子弟相薰习,金石交朋互切磋。 -
220.《茶岭》 宋·王宗贤
秀钟天柱产灵芝,造就仙芽发嫩旗。
采向先春烟露里,喊山凤尾岂为奇。