一径寒松老,因来采茯苓。水禽鸣杞涧,野鹿卧棕亭。瀑近云根湿,仙遗石井灵。守庐青道者,不厌客频经。
耳悦齐王竽,莫听蒉桴声。口甘秦人炙,莫采首阳苓。沈酣自壮岁,昏塞况暮龄。谁能悟此理,知几如穆生。何须著胸中,云梦一芥蔕。要当空所有,为彼亦过计。惟思半岭云,野老肯分似。
空岩槁木形,入定掩松扃。鹊供术来果,猿看诵罢经。云霞埋衲重,苔藓上鞋青。只有樵人识,曾因采茯苓。
一气如权衡,俯仰在缇室。鼓行橐籥间,草木俱应律。物物各有长,辈行皆屈膝。谁能长百花,寒梅最先密。