-
21.《星精石》 唐·郑损
突险呀空龙虎蹲,由来英气蓄寒根。
苍苔点染云生靥,老雨淋漓铁渍痕。
松韵远趋疑认祖,山阴轻覆似怜孙。
孤岩恰恰容幽构,可爱江南释子园。 -
22.《题萃清阁》 宋·李处励
南柯一梦还,不待黄粱熟。
脱身解印绶,矫迹回林麓。
珂声绕危磴,旆影照飞瀑。
殷殷倚岩峰,艳艳穿篱菊。 -
23.《中秋示潘子贱》 宋·朱昱
云彻通明殿,风涵白玉楼。
幽人当此夜,满意作中秋。
念念何曾问,尘尘自不收。
覊怀忽冰释,天地一虚舟。 -
24.《次韵参寥寄少游?或谓为释元净作?》 宋·苏轼
岩栖木石已皤然,交旧何人慰眼前。
素与昼公心印合,每思秦子意珠圆。
当年步月来幽谷,拄杖穿云冒夕烟。
台阁山林本无异,故应文字不离禅。 -
25.《游隐静山》 宋·梅尧臣
心存名山久,积岁未及游。
将过值风雨,路不通马牛。
丁壮四五人,篮轝时更休。
转谷逢烟火,下隰多田畴。 -
26.《送刘景文两浙西路都监》 宋·晁补之
刘侯八尺力如虎,遣守黄河千里堤。
闭门寒郊似深隐,虫响秋巷墙悬梨。
我官北门四换岁,访饮屡过城濠西。
雁飞不到建章阙,欲往何异车无輗。 -
27.《西墅》 宋·韩维
城居不为惬,言适西陂冈。
雀噪野堂静,鸡鸣春日长。
书棚落幽蠹,佛幔掩馀香。
释子庐岩至,清谈殊未央。 -
28.《唐处厚邀同欧阳元老彭志南游金銮寺》 宋·吴则礼
秋老万木脱,浮云暮连空。
落景不可挽,冥冥有飞鸿。
偶与二三友,返辔释子宫。
幽事固可喜,逸兴殊未穷。
更期霜华陨,黄菊开旧丛。
浊醪倘可载,浩歌凌西风。 -
29.《简鲍钦止》 宋·吴则礼
翛然策羸马,偶造释子居。
欣与遁世士,共阅瞿昙书。
脱屣弄清泚,曲肱翳扶疏。
鸟起短筇外,钟鸣幽梦余。 -
30.《自释》 宋·叶茵
繁红妒紫绚前林,杖策来栖花下阴。
休道游情难似昔,可能他日尚如今。
乍晴涧曲萦流水,未晓庭皋调野禽。
毕竟老天怜老子,幽閒断送一生心。 -
31.《释临邛记方物戏作》 宋·方回
昔人注尔雅,大儒以为诮。
学诗贵多识,圣言厥有诏。
下博梯上约,后进曷克劭。
矧于点{左黑右南}间,懵弗省体要。 -
32.《游金地寺》 宋·郭印
得得来幽寺,山灵为洒尘。
谈禅饶释子,觅句让诗人。
好癖疑惊俗,机忘始见真。
平生丘壑志,舍此更何亲。 -
33.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
34.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
35.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
36.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
37.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
38.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
39.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
40.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长?