-
241.《太湖诗·太湖石(出鼋头山)》 唐·皮日休
兹山有石岸,抵浪如受屠。
雪阵千万战,藓岩高下刳。
乃是天诡怪,信非人功夫。
白丁一云取,难甚网珊瑚。 -
242.《伤卢献秀才(献有《愍征赋》一卷,人为作注)》 唐·皮日休
愍征新价欲凌空,一首堪欺左太冲。
只为白衣声过重,且非青汉路难通。
贵侯待写过门下,词客偷名入卷中。
手弄桂枝嫌不折,直教身殁负春风。 -
243.《奉和袭美太湖诗二十首·销夏湾》 唐·陆龟蒙
霞岛焰难泊,云峰奇未收。
萧条千里湾,独自清如秋。
古岸过新雨,高萝荫横流。
遥风吹蒹葭,折处鸣飕飕。 -
244.《奉和袭美太湖诗二十首·包山祠》 唐·陆龟蒙
静境林麓好,古祠烟霭浓。
自非通灵才,敢陟群仙峰。
百里波浪沓,中坐箫鼓重。
真君具琼舆,仿佛来相从。 -
245.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
246.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
247.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
248.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
249.《长安客舍叙邵陵旧宴,寄永州萧使君五首》 唐·曹唐
邵陵佳树碧葱茏,河汉西沈宴未终。
残漏五更传海月,清笳三会揭天风。
香熏舞席云鬟绿,光射头盘蜡烛红。 -
250.《和殷衙推春霖即事》 唐·李咸用
东风吹暖雨,润下不能休。
古道云横白,移时客共愁。
绿沈莎似藻,红泛叶为舟。
忽起江湖兴,疑邻畎浍流。 -
251.《芳草》 唐·罗邺
废苑墙南残雨中,似袍颜色正蒙茸。
微香暗惹游人步,远绿才分斗雉踪。
三楚渡头长恨见,五侯门外却难逢。
年年纵有春风便,马迹车轮一万重。 -
252.《上东川顾尚书》 唐·罗邺
轻财重义真公子,长策沈机继武侯。
龙节坐持兵十万,可怜三蜀尽无忧。 -
253.《隐尝在江陵忝故中令白公叨蒙知遇…遂成长句》 唐·罗隐
往岁酂侯镇渚宫,曾将清律暖孤蓬。
才怜曼倩三冬后,艺许由基一箭中。
言重不能轻薄命,地寒终是泣春风。
凤凰池涸台星拆,回首岐山忆至公。 -
254.《寄渭北徐从事》 唐·罗隐
暖云慵堕柳垂条,骢马徐郎过渭桥。
官秩旧参荀秘监,樽罍今伴霍嫖姚。
科随鹄箭频曾中,礼向侯弓以重招。
莫恨东风促行李,不多时节却归朝。 -
255.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
256.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
257.《中元甲子以辛丑驾幸蜀四首(第五首一作偶怀)》 唐·罗隐
子仪不起浑瑊亡,西幸谁人从武皇。
四海为家虽未远,九州多事竟难防。
已闻旰食思真将,会待畋游致假王。 -
258.《秋》 唐·翁洮
宋玉高吟思万重,澄澄寰宇振金风。
云闲日月浮虚白,木落山川叠碎红。
寥泬雁多宫漏永,河渠烟敛塞天空。
侯门处处槐花□,献赋何时遇至公。 -
259.《紫骝马》 唐·秦韬玉
渥洼奇骨本难求,况是豪家重紫骝。
膘大宜悬银压胯,力浑欺著玉衔头。
生狞弄影风随步,踥蹀冲尘汗满沟。
若遇丈夫能控驭,任从骑取觅封侯。 -
260.《长陵》 唐·唐彦谦
长安高阙此安刘,祔葬累累尽列侯。
丰上旧居无故里,沛中原庙对荒丘。
耳闻明主提三尺,眼见愚民盗一坏。
千载腐儒骑瘦马,渭城斜月重回头。