-
121.《江夏赠韦南陵冰》 唐·李白
胡骄马惊沙尘起,胡雏饮马天津水。
君为张掖近酒泉,我窜三色九千里。
(三色 一作:三巴)
天地再新法令宽,夜郎迁客带霜寒。 -
122.《赠张相镐二首(时逃难在宿松山作·萧士赟云下八首伪)》 唐·李白
神器难窃弄,天狼窥紫宸。
六龙迁白日,四海暗胡尘。
昊穹降元宰,君子方经纶。
澹然养浩气,欻起持大钧。 -
123.《睢阳感怀》 唐·韦应物
豺虎犯天纲,升平无内备。
长驱阴山卒,略践三河地。
张侯本忠烈,济世有深智。
坚壁梁宋间,远筹吴楚利。 -
124.《东归发犍为,至泥谿舟中作》 唐·岑参
前日解侯印,泛舟归山东。
平旦发犍为,逍遥信回风。
七月江水大,沧波涨秋空。
复有峨眉僧,诵经在舟中。 -
125.《送魏升卿擢第归东都,因怀魏校书、陆浑、乔潭》 唐·岑参
井上桐叶雨,灞亭卷秋风。
故人适战胜,匹马归山东。
问君今年三十几,能使香名满人耳。
君不见三峰直上五千仞,见君文章亦如此。 -
126.《故燕国相公挽歌二首》 唐·李嘉祐
文若为全德,留侯是重名。
论公长不宰,因病得无生。
大梦依禅定,高坟共化城。
自应怜寂灭,人世但伤情。 -
127.《奉和杜相公长兴新宅即事呈元相公》 唐·李嘉祐
意有空门乐,居无甲第奢。
经过容法侣,雕饰让侯家。
隐树重檐肃,开园一径斜。
据梧听好鸟,行药寄名花。 -
128.《宋中送族侄式颜》 唐·高适
大夫击东胡,胡尘不敢起。
胡人山下哭,胡马海边死。
部曲尽公侯,舆台亦朱紫。
当时有勋业,末路遭谗毁。 -
129.《赠别沈四逸人》 唐·高适
沈侯未可测,其况信浮沉。
十载常独坐,几人知此心。
乘舟蹈沧海,买剑投黄金。
世务不足烦,有田西山岑。 -
130.《奉酬睢阳李太守》 唐·高适
公族称王佐,朝经允帝求。
本枝疆我李,盘石冠诸刘。
礼乐光辉盛,山河气象幽。
系高周柱史,名重晋阳秋。 -
131.《桥陵诗三十韵,因呈县内诸官》 唐·杜甫
先帝昔晏驾,兹山朝百灵。
崇冈拥象设,沃野开天庭。
即事壮重险,论功超五丁。
坡陀因厚地,却略罗峻屏。 -
132.《奉先刘少府新画山水障歌》 唐·杜甫
堂上不合生枫树,怪底江山起烟雾。
闻君扫却赤县图,乘兴遣画沧洲趣。
画师亦无数,好手不可遇。 -
133.《后出塞五首》 唐·杜甫
男儿生世间,及壮当封侯。
战伐有功业,焉能守旧丘?
召募赴蓟门,军动不可留。
千金买马鞍,百金装刀头。 -
134.《戏为双松图歌(韦偃画)》 唐·杜甫
天下几人画古松,毕宏已老韦偃少。
绝笔长风起纤末,满堂动色嗟神妙。
两株惨裂苔藓皮,屈铁交错回高枝。 -
135.《戏作花卿歌》 唐·杜甫
成都猛将有花卿,学语小儿知姓名。
用如快鹘风火生,见贼唯多身始轻。
绵州副使著柘黄,我卿扫除即日平。 -
136.《谒文公上方》 唐·杜甫
野寺隐乔木,山僧高下居。
石门日色异,绛气横扶疏。
窈窕入风磴,长芦纷卷舒。
庭前猛虎卧,遂得文公庐。 -
137.《谒文公上方》 唐·杜甫
野寺隐乔木,山僧高下居。
石门日色异,绛气横扶疏。
窈窕入风磴,长芦纷卷舒。
庭前猛虎卧,遂得文公庐。 -
138.《古柏行》 唐·杜甫
孔明庙前有老柏,柯如青铜根如石。
霜皮溜雨四十围,黛色参天二千尺。
君臣已与时际会,树木犹为人爱惜。
云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。 -
139.《郑典设自施州归》 唐·杜甫
吾怜荥阳秀,冒暑初有适。
名贤慎所出,不肯妄行役。
旅兹殊俗远,竟以屡空迫。
南谒裴施州,气合无险僻。 -
140.《阻雨不得归瀼西甘林》 唐·杜甫
三伏适已过,骄阳化为霖。
欲归瀼西宅,阻此江浦深。
坏舟百版坼,峻岸复万寻。
篙工初一弃,恐泥劳寸心。