-
101.《春台引》 唐·陈子昂
感阳春兮生碧草之油油。
怀宇宙以伤远,登高台而写忧。
迟美人兮不见,恐青岁之遂遒。
从毕公以酣饮, -
102.《岳州行郡竹篱》 唐·张说
山郡不沟郭,荒居无翳壅。
爱人忠主利,善守闭为勇。
苟非小勤瘁,安得期逸宠。
版筑恐土疏,襄城嫌役重。 -
103.《喜度岭》 唐·张说
东汉兴唐历,南河复禹谋。
宁知瘴疠地,生入帝皇州。
雷雨苏虫蛰,春阳放学鸠。
洄沿炎海畔,登降闽山陬。 -
104.《行路难》 唐·张纮
君不见温家玉镜台,提携抱握九重来。
君不见相如绿绮琴,一抚一拍凤凰音。
人生意气须及早,莫负当年行乐心。
荆王奏曲楚妃叹, -
105.《从军行》 唐·贺朝
朔胡乘月寇边城,军书插羽刺中京。
天子金坛拜飞将,单于玉塞振佳兵。
骑射先鸣推任侠,龙韬决胜伫时英。 -
106.《鸿门行》 唐·袁瓘
少年买意气,百金不辞费。
学剑西入秦,结交北游魏。
秦魏多豪人,与代亦殊伦。
由来不相识,皆是暗相亲。 -
107.《鸿门行》 唐·袁瓘
少年买意气,百金不辞费。
学剑西入秦,结交北游魏。
秦魏多豪人,与代亦殊伦。
由来不相识,皆是暗相亲。 -
108.《郎月行》 唐·张渐
朗月照帘幌,清夜有馀姿。
洞房怨孤枕,挟琴爱前墀。
萱草已数叶,梨花复遍枝。
去岁草始荣,与君新相知。 -
109.《座上走笔赠薛璩慕容损》 唐·王维
希世无高节,绝迹有卑栖。
君徒视人文,吾固和天倪。
缅然万物始,及与群物齐。
分地依后稷,用天信重黎。
春风何豫人,令我思东溪。
草色有佳意,花枝稍含荑。
更待风景好,与君藉萋萋。 -
110.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑,空端结遐心。
曾是巢许浅,始知尧舜深。
苍生讵有物,黄屋如乔林。
上德抚神运,冲和穆宸襟。 -
111.《苦热》 唐·王维
赤日满天地,火云成山岳。
草木尽焦卷,川泽皆竭涸。
轻纨觉衣重,密树苦阴薄。
莞簟不可近,絺绤再三濯。 -
112.《宋进马哀词》 唐·王维
背春涉夏兮,众木蔼以繁阴。
连金华与玉堂兮,宫阁郁其沈沈。
百官并入兮,何语笑之哑哑, -
113.《秋庭贻马九》 唐·储光羲
伊昔好观国,自乡西入秦。
往复万馀里,相逢皆众人。
大君幸东岳,世哲扈时巡。
予亦从此去,闲居清洛滨。 -
114.《北归入至德州界,偶逢洛阳邻家李光宰》 唐·刘长卿
生涯心事已蹉跎,旧路依然此重过。
近北始知黄叶落,向南空见白云多。
炎州日日人将老,寒渚年年水自波。
华发相逢俱若是,故园秋草复如何。 -
115.《秋登兰山寄张五/秋登万山寄张五/九月九日岘山寄张子容/秋登万山》 唐·孟浩然
北山白云里,隐者自怡悦。
相望试登高,心随雁飞灭。
(试 一作 始)
愁因薄暮起,兴是清秋发。
时见归村人,沙行渡头歇。
天边树若荠,江畔洲如月。
何当载酒来,共醉重阳节。 -
116.《奉先张明府休沐还乡,海亭宴集(探得阶字)》 唐·孟浩然
自君理畿甸,予亦经江淮。
万里书信断,数年云雨乖。
归来休浣日,始得赏心谐。
朱绂恩虽重,沧洲趣每怀。
树低新舞阁,山对旧书斋。
何以发秋兴,阴虫鸣夜阶。 -
117.《奉先张明府休沐还乡,海亭宴集(探得阶字)》 唐·孟浩然
自君理畿甸,予亦经江淮。
万里书信断,数年云雨乖。
归来休浣日,始得赏心谐。
朱绂恩虽重,沧洲趣每怀。
树低新舞阁,山对旧书斋。
何以发秋兴,阴虫鸣夜阶。 -
118.《凤吹笙曲(一作凤笙篇送别)》 唐·李白
仙人十五爱吹笙,学得昆丘彩凤鸣。
始闻炼气餐金液,复道朝天赴玉京。
玉京迢迢几千里,凤笙去去无穷已。 -
119.《访道安陵遇盖还为余造真箓,临别留赠》 唐·李白
清水见白石,仙人识青童。
安陵盖夫子,十岁与天通。
悬河与微言,谈论安可穷。
能令二千石,抚背惊神聪。 -
120.《赠宣城赵太守悦》 唐·李白
赵得宝符盛,山河功业存。
三千堂上客,出入拥平原。
六国扬清风,英声何喧喧?
大贤茂远业,虎竹光南藩。