-
21.《七年初到洛阳寓居宣教里时已春暮而四老俱在洛中分司》 唐·李绅
青莎满地无三径,白发缘头忝四人。
官职谬齐商岭客,姓名那重汉廷臣。
圣朝寡罪容衰齿,愚叟多惭未退身。
惟有门人怜钝拙,劝教沈醉洛阳春。 -
22.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
23.《和刘补阙秋园寓兴六首》 唐·雍陶
水木夕阴冷,池塘秋意多。
庭风吹故叶,阶露净寒莎。
愁燕窥灯语,情人见月过。
砧声听已别,虫响复相和。 -
24.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
25.《和郑先辈谢秩闲居寓书所怀》 唐·刘得仁
西风日夜吹,万木共离披。
近甸新晴后,高人得意时。
暂闲心亦泰,论道面难欺。
把笔还诗债,将琴当酒资。 -
26.《初秋寓直三首》 唐·郑畋
晓星独挂结麟楼,三殿风高药树秋。
玉笛数声飘不住,问人依约在东头。
宿鸟翩翩落照微,石台楼阁锁重扉。
步廊无限金羁响,应是诸司扈从归。
幽阁焚香万虑凝,下帘胎息过禅僧。
玉堂分照无人后,消尽金盆一碗冰。 -
27.《长安寓居寄柏侍郎》 唐·李频
霜轻两鬓欲相侵,愁绪无端不可寻。
秦女红妆空觅伴,郢郎白雪少知音。
长亭古木春先老,太华青烟晚更深。
独向灞陵东北望,一封书寄万重心。 -
28.《陪郑諴郎中假日省中寓直》 唐·林宽
宪厅名最重,假日许从容。
床满诸司印,庭高五粒松。
井寻芸吏汲,茶拆岳僧封。
鸟度帘旌暮,犹吟隔苑钟。 -
29.《和周繇校书先辈省中寓直》 唐·林宽
古木重门掩,幽深只欠溪。
此中真吏隐,何必更岩栖。
名姓镌幢记,经书逐库题。
字随飞蠹缺,阶与落星齐。 -
30.《蜀中寓怀》 唐·李山甫
千里烟霞锦水头,五丁开得也风流。
春装宝阙重重树,日照仙州万万楼。
蛙似公孙虽不守,龙如诸葛亦须休。
此中无限英雄鬼,应对江山各自羞。 -
31.《谷自乱离之后在西蜀半纪之馀多寓止精舍…四韵以吊之》 唐·郑谷
每思闻净话,雨夜对禅床。
未得重相见,秋灯照影堂。
孤云终负约,薄宦转堪伤。
梦绕长松塔,遥焚一炷香。 -
32.《南宫寓直》 唐·郑谷
寓直事非轻,宦孤忧且荣。
制承黄纸重,词见紫垣清。
晓霁庭松色,风和禁漏声。
僧携新茗伴,吏扫落花迎。 -
33.《重阳日荆州作》 唐·吴融
万里投荒已自哀,高秋寓目更徘徊。
浊醪任冷难辞醉,黄菊因暄却未开。
上国莫归戎马乱,故人何在塞鸿来。
惊时感事俱无奈,不待残阳下楚台。 -
34.《西寨寓居》 唐·徐夤
闲读南华对酒杯,醉携筇竹画苍苔。
豪门有利人争去,陋巷无权客不来。
解报可能医病雀,重燃谁肯照寒灰。 -
35.《寓题》 唐·徐夤
酒壶棋局似闲人,竹笏蓝衫老此身。
托客买书重得卷,爱山移宅近为邻。
鸣蛩阁上风吹病,落叶庭中月照贫。
见说天池波浪阔,也应涓滴溅穷鳞。 -
36.《寓题述怀》 唐·徐夤
大道真风早晚还,妖讹成俗污乾坤。
宣尼既没苏张起,凤鸟不来鸡雀喧。
刍少可能供骥子,草多谁复访兰荪。
尧廷忘却征元凯,天阙重关十二门。 -
37.《寓居岳麓,谢进士沈彬再访》 唐·齐己
去岁来寻我,留题在藓痕。
又因风雪夜,重宿古松门。
玉有疑休泣,诗无主且言。
明朝此相送,披褐入桃源。 -
38.《行香子(寓意)》 宋·苏轼
三入承明。
四至九卿。
问书生、何辱何荣。
金张七叶,纨绮貂缨。
无汗马事,不献赋,不明经。
成都卜肆,寂寞君平。
郑子真、岩谷躬耕。
寒灰炙手,人重人轻。
除竺乾学,得无念,得无名。 -
39.《念奴娇(余年十八寓符离,临行,作此词)》 宋·曾觌
媚容素态,比群花、赢了风流颜色。
昵枕低帏销受得,□□轻怜深惜。
怎望如今,瓶沈簪折,蓦地成疏隔。
□□夕雨,甚时重见踪迹。 -
40.《小重山》 宋·曹冠
风_池荷雨盖翻,明珠千万颗,碎仍圆。
龟鱼浮戏皱清涟。
翠光映,垂柳幂瑶烟。
幽兴寓薰弦。
俗尘飞不到,小壶天。
身闲无事自超然。
拚酩酊,一枕游仙。