-
161.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
162.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
163.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。 -
164.《南岳》 宋·戴复古
南云漂渺连苍穹,七十二峰朝祝融。
凌空栋宇赤帝宅,修廊翼翼生寒风。
朝家遣使严祀典,御香当殿开宸封。
愿四海,扶九重,干戈永息年屡丰。
五岳惟今见南岳,北望乾坤双泪落。 -
165.《东宫寿诗》 宋·范成大
有赫题期盛,无疆嗣历昌。
中兴归浚哲,重庆启元良。
两亥开基远,三丁系统长。
帝咨同物瑞,人卜降年祥。 -
166.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
167.《睡起》 宋·陆游
风约飞花满曲廊,萧然无客共焚香。
瓮醅力重初投枕,鼻鼾声豪已撼床。
栩栩梦游心自适,昏昏起坐日方长。
静凭一几吾何恨,笑杀穿帘燕子忙。 -
168.《秋夜读书》 宋·陆游
一雨濯残热,秋气忽已深。
青灯照空廊,重露滴高林。
危坐读周易,会我平生心。
夜分徐掩卷,闲弄床上琴。
帘外初斜河,屋头已横参。
人生每如此,利欲安能侵! -
169.《与子坦子聿游明觉十四韵》 宋·陆游
我自何山来,觅路占楼钟。
联翩两葛巾,跌宕一短筇。
深谷已曛黑,夕阳犹半峰。
堂中千岁师,磊砢如古松。 -
170.《南省宿直》 宋·陆游
檐角参差散暮霞,重门锁断市声哗。
风经绿树鸦栖稳,月入空廊柱影斜。
藤纸静临新获帖,铜瓶寒浸欲开花。
谁知今夕幽窗梦,又搒扁舟上若耶? -
171.《所居堂极凉虽三伏常有秋意也偶得长句》 宋·陆游
高栋虚檐六月凉,野人谁遣寄华堂?炎威自避重重幕,清吹时生曲曲廊。
白苎出箱开叠雪,甘瓜随刃落轻霜。
凭谁为报金羁客,满帽京尘有底忙? -
172.《夜四鼓睡觉起行檐间观新作南篱》 宋·陆游
星斗阑干天宇清,起披短褐绕廊行。
叶声飒飒飞霜重,篱影疏疏落月明。
沙冷断鸿投别浦,风高残漏下孤城。
衰迟自笑情犹在,一首新诗取次成。 -
173.《龙瑞》 宋·陆游
多年不蹋阳明路,今日重来院院行。
好在千秋冯观主,修廊一见眼偏明。 -
174.《客多福院晨起》 宋·陆游
万鲸传响彻修廊,唤起衰翁晓梦长。
万事可怜随日出,一生常是伴人忙。
驰驱深厌交飞盖,息偃何时静炷香?四到锦州身愈老,更堪重入少年场! -
175.《送丘宗卿帅蜀三首》 宋·杨万里
人似隆中汉卧龙,韵如江左晋诸公。
四川全国牙旗底,万里长江羽扇中。
玉垒顿清开宿雾,雪山增重起秋风。
近来廊庙多西帅,出相谁言只在东。 -
176.《寄王用之判府监簿》 宋·杨万里
寅清堂上初相识,君如玉树逢春碧。
滕王阁下重相从,君如天骥追秋风。
九州四海王鲁公,有人不减汉八龙。
君才况是廊庙具,登庸衣钵亲分付。 -
177.《病兴早朝》 宋·宋祁
万辔冬珑凤阙西,病兴重喜趁朝闺。
初霞稍上岩廊戟,落月催传卫士鸡。
温树未凋风力薄,仙杯已满露华低。
明光一对清光罢,昏目犹惭眩转迷。 -
178.《天街纵辔晚望》 宋·宋祁
夹道宫槐鼠耳长,碧簷千步对飞廊。
虹桥不碍天河水,虎落遥遮禁苑墙。
柳密试应胜暖吹,楼高都拟为残阳。
尘轻雾重黄昏恨,半属翩翩马上郎。 -
179.《二月词》 宋·张耒
滚风画幕长廊静,帘下人眠初日永。
嘤嘤不动采花蜂,夜来露重蔷薇冷。
芳草长时寒食天,红墙低处见秋千。
人家无事鸡犬闲,日暮芳郊留醉眠。 -
180.《漆树行》 元·王冕
东园漆树三丈长,绿叶花润枝昂藏。
虫蚁不食鸟不啄,皮肤破碎成痍疮。
野人摩抚重太息,受辱匪因临道旁。
九天降气疏涩液,大家小家来取将。