-
201.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
202.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
203.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
204.《梦寻梅》 宋·方岳
野径深藏隐者家,岸沙分路带溪斜。
马蹄残雪六七里,山嘴有梅三四花。
黄叶拥篱埋药草,青灯煨芋话桑麻。
一生烟雨蓬茅底,不梦金貂侍玉华。 -
205.《拟行路难》 南北朝·鲍照
春禽喈喈旦暮鸣。
最伤君子忧思情。
我初辞家从军侨。
荣志溢气干云霄。 -
206.《次韵 其二》 元·王冕
野人住处无车马,门外蓬蒿抵树高。
石脚云生三伏雨,屋头松撼五更涛。
田园入画真堪笑,薪水供厨只自劳。
匣底豪曹苔欲满,夜来忽作老龙号。 -
207.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
208.《诗》 魏晋·刘桢
翩翩野青雀。
栖窜茨棘蕃。
朝食平田粒。
夕饮曲池泉。
猥出蓬莱中。
乃至丹丘边。 -
209.《学古诗》 南北朝·何逊
昔随张博望。
辞帝长杨宫。
独好西山勇。
思为北地雄。 -
210.《次韵何子楚食樱桃》 宋·沈与求
轻衫骏马飞弹丸,上林花开纷绣团。
御廚赐笋未解箨,山樱亦复登金盘。
宗庙荐新勤玉路,凡果纷纷不论数。
风清日美雨丝收,朱实烘春燃绿树。 -
211.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
212.《刺促篇》 明·何景明
刺促刺促,井燎不续。
虽有场苗,室则靡粟。
罗雀务获,不言其多。
见彼渊鳞,或言其苛。 -
213.《嘲仲益》 宋·邹浩
低帘廕茅竹,陋如野人居。
夫子莞尔笑,曰此真吾庐。
庭前郁乔木,庭后犹榛芜。
芟削随手净,春兰殖扶疏。 -
214.《句》 宋·马子严
章村蓬荜两三家,篱落纵横被野花。
-
215.《重游临武秀岩》 宋·曾晞颜
琼楼玉宇落荒村,鸡犬无声到洞门。
采凤久藏丹穴羽,青莲倒续华峰根。
笑谈疑有宫商应,剜刻浑无斧凿痕。
莫讶空中能卓立,亭亭一柱拄乾坤。 -
216.《初夏》 宋·陈纪
梅子黄时雨又晴,春衫未脱暑犹轻。
天横远岫半眉绿,云漏斜阳一眼明。
野树晚风清蝶梦,曲池芳草乱蛙声。
浮生嚣寂何穷已,搔首蓬窗感慨生。 -
217.《昉著灸数朝废吟累日继披佳会莫菲睚声亦贡七》 宋·李昉
行年已老擬何如,手植园林十亩余。
婢仆尽能修药饵,儿孙亲教读经书。
趋时徇俗诚为拙,守道安身未必疏。
惟望多情蓬岛客,偷闲时访野人居。 -
218.《拜石坛诗》 未知·袁华
眉山三苏宋儒宗,长公矫矫人中龙。
南迁儋耳西赤壁,文章光焰超洪濛。
快哉之亭雪初霁,领客登览山川雄。
自云平生不解饮,胡乃一举觥船空。 -
219.《二郎神·平生兴》 元·长筌子
平生兴,有万顷云山野景。
竹疃梅村蓬户悄,这幽闲、世间难胜。
一曲无弦喧宇宙,对沉水、石炉绝听。
向林下栖迟,养就懒散,烟霞情性。 -
220.《木兰花慢 寿刘东崖》 元·张伯淳
记当年客里,是今日,奉霞觞。
任厨传荒凉,风林震撼,乐自难量。
别来岁华电走,又都门、我北尔南塘。
我半百年已老,兄多四岁偏强。