-
81.《满庭芳 和霭戒师师父》 元·马钰
戒师和尚,可称吾徒。
明禅悟道通儒。
子细研穷正觉,并段差殊。
温良恭俭让礼,生老病死苦嗟吁。 -
82.《蓬莱阁 和重阳韵》 元·马钰
云烟漠。
往来浮动蓬莱阁。
蓬莱阁。
虎龙蟠绕,飞升灵廓。
自然结就金丹药。
亘初真性难生恶。
难生恶。
功成行满,得归碧落。 -
83.《踏云行·三髻轩昂》 元·马钰
三髻轩昂,一般仙格。
宜乎花戴青黄白。
这些道意少人知,马风再遇亲传得。
欲要修持,须依法则。
日来月往通关脉。
烹铅炼汞结金丹,功成 -
84.《满庭芳 赠涂山于先生》 元·马钰
闲闲搜获,人家儿女。
生前住在何处。
有甚亲亲恩爱,与他相聚。
生死不相替代,甚劳劳、为他辛苦。 -
85.《满庭芳 赠赵雷二先生》 元·马钰
听予叮嘱,休捱饥寒。
休执外乐歌欢。
休做风狂九伯,谄诈多般。
休起无明业火,更休思、名利相干。 -
86.《清心镜 寄长春丘师兄 早来因戏水,顿释其非》 元·马钰
君乐山,予乐水。
乐水乐山,算来何济。
都不如、净意清心,炼冲和真气。
坎离交,木金戏。
产无影姹婴,五明宫里。
便顿觉、丹结灵灵,得 -
87.《满庭芳 赠徐道渊》 元·马钰
猛抛俗海,一志投玄。
全真清静为先。
心上无思无虑,无党无偏。
无中得些雅趣,守清贫、度日随缘。 -
88.《清心镜 赠寂然子》 元·马钰
修行人,听子细。
斋食不可,美之又美。
更何须、异馔多般,但一味而已。
恬淡中,常遂意。
万神调畅、姹婴欢喜。
得自然、结就金丹,占蓬 -
89.《梅花引 赠众师兄》 元·马钰
子端提。
龙蟠虎。
莫使马猿偷眼睹。
气神苏。
气神苏。
海底灵龟,依从鼻吸呼。
女姹婴娇云里聚。
欲赴蓬瀛路上去。
炼江湖。
炼江湖。
结就金丹,方知玉性孤。 -
90.《玩丹砂 赠甘张二先生》 元·马钰
清净无为锁密机。
金波玉滟结刀圭。
奇哉妙矣至幽微。
捉住杳冥昏默处,能餐能饮更能携。
无中养就化生儿。 -
91.《声声慢·人心刚硬》 元·侯善渊
人心刚硬,不肯回头。
深沉苦海淹留。
酒色财气不舍,甚日方休。
闻早寻归出路,乐陶陶、云水闲游。 -
92.《糖多令》 元·侯善渊
休恁苦争*。
人生得几何。
奈百年、有似南柯。
富贵功名俱遂意,难免死生磨。
也*。
随分养天和。
阳生满鼎多。
内烹煎、凝结灵波。
炼就金丹光透体,混一气,贯娑婆。
也*。 -
93.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
94.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
95.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
96.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
97.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
98.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
99.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
100.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。