-
181.《早春忆苏州寄梦得》 唐·白居易
吴苑四时风景好,就中偏好是春天。
霞光曙后殷于火,水色晴来嫩似烟。
士女笙歌宜月下,使君金紫称花前。
诚知欢乐堪留恋,其奈离乡已四年。 -
182.《奉酬淮南牛相公思黯见寄二十四韵(每对双关分叙两意)》 唐·白居易
白老忘机客,牛公济世贤。
鸥栖心恋水,鹏举翅摩天。
累就优闲秩,连操造化权。
贫司甚萧洒,荣路自喧阗。 -
183.《题新涧亭,兼酬寄朝中亲故见赠》 唐·白居易
何处披襟风快哉,一亭临涧四门开。
金章紫绶辞腰去,白石清泉就眼来。
自得所宜还独乐,各行其志莫相咍。
禽鱼出得池笼后,纵有人呼可更回。 -
184.《夷陵郡内叙别》 唐·杨衡
礼娶嗣明德,同牢夙所钦。
况蒙生死契,岂顾蓬蒿心。
雁币任野薄,恩爱缘义深。
同声若鼓瑟,合韵似鸣琴。 -
185.《喜弟淑再至为长歌》 唐·李渤
前年别时秋九月,白露吹霜金吹烈。
离鸿一别影初分,泪袖双挥心哽咽。
别来几度得音书,南岳知□□□□。 -
186.《享惠昭太子庙乐章》 唐·孟简
喧喧金石容既缺,肃肃羽驾就行列。
缑山遗响昔所闻,庙庭进旅今攸设。 -
187.《庐山石镜》 唐·鲍溶
东岩采薇人,岩际朝见月。
怪堕幽萝间,非时更澄彻。
绿萝就玉兔,再与高鸟歇。
清光照掌中,始悟石上发。 -
188.《文宗皇帝挽词三首》 唐·姚合
垂拱开成化,愔愔雅乐全。
千官方就日,四海忽无天。
尧舜非传子,殷周但卜年。
圣功青史外,刊石在陵前。 -
189.《从军行》 唐·张祜
少年金紫就光辉,直指边城虎翼飞。
一卷旌收千骑虏,万全身出百重围。
黄云断塞寻鹰去,白草连天射雁归。
白首汉廷刀笔吏,丈夫功业本相依。 -
190.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
191.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
192.《题缑山王子晋庙》 唐·郑畋
有昔灵王子,吹笙溯泬。
六宫攀不住,三岛去相招。
亡国原陵古,宾天岁月遥。
无蹊窥海曲,有庙访山椒。 -
193.《咏马》 唐·韩琮
曾经伯乐识长鸣,不似龙行不敢行。
金埒未登嘶若是,盐车犹驾瘦何惊。
难逢王济知音癖,欲就燕昭买骏名。
早晚飞黄引同皂,碧云天上作鸾鸣。 -
194.《赠袁司录(一即丞相淮阳公之犹子与庭筠有旧也)》 唐·温庭筠
一朝辞满有心期,花发杨园雪压枝。
刘尹故人谙往事,谢郎诸弟得新知。
金钗醉就胡姬画,玉管闲留洛客吹。
记得襄阳耆旧语,不堪风景岘山碑。 -
195.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
196.《茶山贡焙歌》 唐·李郢
使君爱客情无已,客在金台价无比。
春风三月贡茶时,尽逐红旌到山里。
焙中清晓朱门开,筐箱渐见新芽来。 -
197.《茶山贡焙歌》 唐·李郢
使君爱客情无已,客在金台价无比。
春风三月贡茶时,尽逐红旌到山里。
焙中清晓朱门开,筐箱渐见新芽来。 -
198.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
199.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
200.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。