-
161.《金刚随机无尽颂·启唱真乘》 宋·释印肃
稽首一切智,圆通十方慧。
无上两足尊,法体含三世。
归命万德师,与慈启大悲。
溥度恒沙乐,愿力难恩□。 -
162.《了恩典座》 宋·释祖钦
十二时中,承谁恩力。
俯仰折旋,不须外觅。
著衣吃饭,一了便了。
开眼天明,是谁不晓。
大地沙门只眼睛,丈六金身一茎草。 -
163.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
164.《观徐园金橘有感》 宋·王洋
金刃不逐肉,聚族居士园。
此园岂不佳,百卉念已繁。
主人特爱重,烈围限儿孙。
岁晚甘液成,馈荐笾豆存。 -
165.《续金铜仙人辞汉歌》 宋·于石
汉皇锐意求神仙,神仙之效何茫然。
蓬莱弱水不可到,且立宫中承露盘。
饿餐玉屑不堪饱,谁谓有方能却老。
人生修短数在天,多慾未必能延年。 -
166.《崇恩太后升袝十四首》 宋·真宗
列爵陈俎,芬芳和羹。
摐金声石,洋洋和声。
礼行伊始,我德惟明。
既兴而往,于昭期诚。 -
167.《唐享昊天乐·第十二》 唐·武则天
式乾路,辟天扉。
回日驭,动云衣。
登金阙,入紫微。
望仙驾,仰恩徽。 -
168.《郊庙歌辞·武后大享昊天乐章》 唐·佚名
大阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。
瞻紫极,望玄穹。 -
169.《郊庙歌辞·晋朝飨乐章·群臣酒行歌》 唐·佚名
剑佩俨如林,齐倾拱北心。
渥恩颁美禄,咸濩听和音。
一德君臣合,重瞳日月临。
歌时兼乐圣,唯待赞泥金。 -
170.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·上之回》 唐·李白
三十六离宫,楼台与天通。
阁道步行月,美人愁烟空。
恩疏宠不及,桃李伤春风。
淫乐意何极,金舆向回中。 -
171.《横吹曲辞·出塞》 唐·张易之
侠客重恩光,骢马饰金装。
瞥闻传羽檄,驰突救边荒。
转战磨笄地,横行戴斗乡。
将军占太白,小妇怨流黄。
騕褭青丝骑,娉婷红粉妆。
一春莺度曲,八月雁成行。
谁堪坐秋思,罗袖拂空床。 -
172.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·贯休
单于烽火动,都护去天涯。
别赐黄金甲,亲临白玉墀。
塞垣须静谧,师旅审安危。
定远条支宠,如今胜古时。 -
173.《横吹曲辞·长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。 -
174.《横吹曲辞·刘生》 唐·卢照邻
刘生气不平,抱剑欲专征。
报恩为豪侠,死难在横行。
翠羽装剑鞘,黄金饰马缨。
但令一顾重,不吝百身轻。 -
175.《相和歌辞·王昭君》 唐·卢照邻
合殿恩中绝,交河使渐稀。
肝肠辞玉辇,形影向金微。
汉宫草应绿,胡庭沙正飞。
愿逐三秋雁,年年一度归。 -
176.《相和歌辞·王昭君》 唐·皎然
自倚婵娟望主恩,谁知美恶忽相翻。
黄金不买汉宫貌,青冢空埋胡地魂。 -
177.《相和歌辞·从军行》 唐·乔知之
南庭结白露,北风扫黄叶。
此时鸿雁来,惊鸣催思妾。
曲房理针线,平砧捣文练。
鸳绮裁易成,龙乡信难见。 -
178.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
179.《相和歌辞·来日大难》 唐·李白
来日一身,携粮负薪。
道长食尽,苦口焦唇。
今日醉饱,乐过千春。 -
180.《相和歌辞·饮马长城窟行》 唐·王翰
长安少年无远图,一生惟羡执金吾。
骐驎前殿拜天子,走马为君西击胡。
胡沙猎猎吹人面,汉虏相逢不相见。