-
121.《杂诗(五首)》 明·刘基
白露出草根,颗颗如明珠。
黄华炫金钱,亦复盈阶除。
闲居无尤物,玩之聊可娱。
衡门不必扃,此非众所须。
但恐成薏苡,千载令人吁。
¤ -
122.《某蒙君章兄宠示樱桃佳篇辄依韵奉和》 宋·强至
炎蒸有正色,下与地气关。
相结成含桃,使冠百果班。
独忧赤日曝,坐变红成殷。
多应绛阙种,流落来尘寰。 -
123.《和人食橘》 宋·强至
洞庭一夜落清霜,枝上新苞叶底黄。
摘去金沙抟作颗,剖来玉露结成囊。
岭头梅小酸无味,渭北梨粗冷欠香。
合荐甘馨调鼎实,未宜登俎奉君尝。 -
124.《八月十二日夜偕客赏木犀八首》 宋·陈造
露颗零空沍欲冰,风姨收尽晚林声。
金波冷浸山河影,直为高阳酒伴明。 -
125.《谢韩干送丝糕》 宋·陈造
玉颗莹澈珠就磋,吴乡早粳莫计过,无乃风露秀结异,移种昆仑之水禾。
君家厨妇穷百技,三舂九浙付重罗。
银丝万寻忽萦积,中疎外洁生搓挼。 -
126.《感齿发之衰作诗自解》 宋·曹勋
我生饱艰苦,初年心已衰。
况今七十化,形惫聊支持。
头童渐不束,齿败余墙围。
发落尚乐乐,齿豁良依依。 -
127.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
128.《再和四首》 宋·吴芾
新买湖头十亩园,绿阴罅里见青天。
金樱相亚枝枝袅,银杏低垂颗颗圆。
仰看乌鸢翔古木,俯视鸥鹭戏暗川。
便须临水营台榭,要与渔樵乐暮年。 -
129.《巫山一何高七绝》 宋·李流谦
巫山一何高,羽衣飘婀娜。
归宁金媪到瑶池,烂熟蟠桃求一颗。 -
130.《和人乞朱樱十首》 宋·廖行之
浮沉闲却紫玻璃,洗盏丁宁已戒儿。
会见金盘红万颗,为君痛饮倒酴醿。 -
131.《小春六花·茶花》 宋·岳珂
万峰落叶木槎牙,春色初回垄上茶。
浅蕊黄金韵栀子,嫩容白玉沁梨花。
西风凝露才成颗,北苑喊雷应未芽。
苦口味言终有益,莫将容悦比浮葩。 -
132.《杨梅》 宋·岳珂
渰历三家市,梅垂万颗酸。
烽池看火树,嵝室试金丹。
风露盈篮重,冰霜透齿寒。
它杨应不类,留与子云看。 -
133.《橘花》 宋·董嗣杲
对花怀母望云心,不见围棋隐者寻。
晚径风清香更醉,小亭月满艳能侵。
千林翠幄千英雪,一点琼苞一颗金。
莫问封侯惟问酒,泛杯摘蕊寄情深。 -
134.《杨梅坞》 宋·董嗣杲
仙子遗丹满瑞峰,累累疑与荔枝同。
金波传种移根异,火齐烧空满坞红。
鹤顶分丸凝晓露,猩唇结颗缀薰风。
曩时若解包茆贡,一骑星驰入汉宫。 -
135.《张德夫园亭八咏·橘渚》 宋·王炎
小插藩篱护洲渚,当年手自种嘉树。
春风吹出玉珑璁,水面霏微喷香雾。
萧疏木疏候雁翔,漙漙白露朝为霜。
木奴欲献主人寿,一夜累累千颗黄。
紫蟹螯肥鲈脍好,酿就洞庭春色老。
苍头急走唤客来,翠勺金壶同醉倒。 -
136.《苏幕遮·个人人》 元·王哲
个人人,二旬八。
勿肯回头,性命成搜刷。
扑入沉沦常坠压。
镜子前来,著甚言谈答。
是神仙,何不察。
劈破凡心,认取佛菩萨。
一颗明珠频擦抹。
七宝宫中,垒起真金塔。 -
137.《齐天乐·做修行要知捷迳》 元·王哲
做修行要知捷迳,如何置炉安灶。
便把丹田,宝贝万象,森罗总齐祈祷。
都归此处,向药珠宫前,尽教开道。
拥出灵明,一颗神珠衮颠倒。 -
138.《恣逍遥》 元·王哲
物物拈来,般般打破。
惺惺用、玉匙金锁。
沥沥澄源,炎火焰火。
盈盈处,上下倒颠换过。
妙妙神机,玄玄性果。
清清做、静中堪可。
现现虚空,灵灵真个,明明衮光,光莹宝珠一颗。 -
139.《莺啼序》 元·王哲
莺啼序时绕红树。
应当做主。
骋嘤嘤、莹莹声音,弄晴调舌秤羽。
潜身在、朱林茂处。 -
140.《满庭芳 赠徐道渊》 元·马钰
猛抛俗海,一志投玄。
全真清静为先。
心上无思无虑,无党无偏。
无中得些雅趣,守清贫、度日随缘。