-
81.《秋夜听冷协律弹琴分韵得夜字》 明·刘基
秋清众籁寂,华月耿遥夜。
玉琴奏瑶席,逸响发高榭。
微微风入林,稍稍泉出罅。
闪闪黄鸟春,嘒嘒玄蝉夏。 -
82.《谢公定所宝蕃客入朝图贞观中阎立本所作笔墨》 宋·李廌
君不见燕然易水波桑乾,东连鸭绿西贺兰。
古来战地骨成土,赤棘白草沙漫漫。
汉筑朔方置上郡,晚岁欵塞惟呼韩。
贞观文皇力驯制,诸蕃君长充王官。 -
83.《次韵王才元陪季申枢密诸公游东山之作》 宋·李弥逊
游云本无心,时为晴山留。
我曹等云闲,变作寻山游。
驾言出城阙,古寺聊相投。
摩挲铸金像,不知几春秋。 -
84.《送陆务观》 宋·李石
近别已不易,远别良更难。
莫作远近想,便觉宇宙宽。
聚散与出处,等以道眼看。
君去便乡国,我留为亲欢。 -
85.《庆陵季文尚书休致会者三十一人各赋诗》 宋·李洪
尚书妙德望,曳履闻直声。
献纳雨露边,斯文有统盟。
重席侍经幄,藻銮持铨衡。
不惮推毂士,规摹汉西京。 -
86.《凌云李圣可西郊别墅创小亭属余作风月无边古》 宋·程公许
我不愿筑受降城朔方职总管,又不愿金狨击马西池万人看。
只愿宽间寂寞滨,倚醉高吟青玉案。
秋与霜斫蟹泥滑,春浪叉鱼杨柳贯。
江湖长恐寸心违,世界饶君左手断。 -
87.《绿头鸭 为牧庵寿》 元·许有壬
论斯文,世谁方驾韩欧。
渺翩翩、旧家人物,一峰玉立高秋。
走蒲轮、銮坡再至,照藜杖、石室重*。
要使吾元,典章文物,辉光什伯夏殷周。 -
88.《师安抚生日》 宋·晁公溯
鼻祖始谋远,承家积庆长。
青霜元不坠,玉树久逾芳。
气验三嵎秀,祥占五世昌。
向来蜀父老,久忆汉文章。 -
89.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
90.《送富朝奉还阙》 宋·杨时
君不见庆历承平道如砥,驰车八荒同一轨。
虏人鸱张怒螳臂,百万云屯若封豕。
又不见朔方横流涨天起,腐麦蛾飞木生耳。
扶携道路杂老幼,操瓢沟中半为鬼。