-
61.《送钟淑濂给谏阅视上谷》 明·冯琦
晨发青琐闱,暮出居庸道。
长风吹大漠,万里白浩浩。
维时上谷塞,未有匈奴扰。
庙略屈群策,边事藉三表。 -
62.《题黄山谷书黄龙禅师开堂疏》 明·黎民表
钟陵行草称第一,早岁已入兰亭室。
转运应知腕有神,掣颤尤工老来笔。
学诗唯许杜少陵,翰墨黄州乃其匹。
宋人岂解识真龙,天厩骅骝纵奔逸。 -
63.《早春寄京师白虚室先生》 明·刘绩
帝城佳气接烟霞,草色芊芊紫陌斜。
霁雪未消双凤阙,春风先入五侯家。
歌钟暗度新丰树,游骑晴骄上苑花。
独有扬雄才思逸,应传丽句满京华。 -
64.《偶地居为瑾师赋》 明·梦观法师
有生如浮云,闲踪本无着。
出门随所之,去住安可托。
茫茫三界内,百年同旅泊。
瑾师了空相,偶地得余乐。
去岁辞东州,今晨往南郭。
山褐秋风凉,林钟暮烟薄。
何处觅禅栖,孤筇遍前壑。 -
65.《赋得讲经台送石田禅师之虎丘》 明·梦观法师
讲经台,台何高。
关中圣者说法处,琪园白日天花飘。
千年化迹精灵聚,碧草不侵台下土。
听法游仙去复回,诗魂夜夜啼秋雨。 -
66.《奉和镏彦基尊师待相空至》 明·全室宗泐
实公同门英,论交二十载。
赋诗多新语,亦足迈前代。
偶与仙翁言,久别思一会。
溪山入春明,花鸟亦相待。
孤云本无期,行踪定何在。
日暮倚东风,疏钟起天外。 -
67.《秋夜宿东白启师方丈》 明·沈遇
竹梧满秋庭,萧萧凉气早。
孤灯照跏趺,高僧坐来晓。
风清鹤梦醒,云淡钟声杳。
尘事永相忘,心空众缘了。 -
68.《游三茅山访郑炼师》 明·田艺蘅
小隐居城市,悠然寄一丘。
青山同入定,黄叶自悲秋。
湖影摇晴榻,钟声度暝楼。
丹砂何日就,期尔在玄洲。 -
69.《题赵元临高房山钟观图》 明·王行
北苑貌山水,见墨不见笔。
继者惟巨然,笔从墨间出。
南宫实游戏,父子并超轶。
岂曰董是师,赓歌偶同律。 -
70.《夜投南寺会梵印松涛二师弟》 明·雪溪映
竟投南寺宿,知子寄松寮。
几恨隔良晤,孤愁破此宵。
秋钟清历历,夜竹冷萧萧。
话到灯花老,邻鸡报诘朝。 -
71.《舂暮与行书记过师子林》 明·姚道衍
偶同看竹过林庐,素抱欣从此日舒。
浅碧云虚泉落后,孤红霞澹涧芳余。
放禅时至钟鸣室,施食人回鸟下除。
胜地每嫌山水隔,不因乘兴到应疏。 -
72.《访震师不遇》 明·姚道衍
波澄一溪云,霜红半山树。
荒烟满空林,疏钟在何处?不遇采樵人,复抱孤琴去。 -
73.《过广爱寺,见三学演师,观杨惠之塑宝山、朱》 宋·苏轼
朱瑶唐晚辈,得法尚雄深。
满寺空遗迹,何人识苦心。
长廊欹雨脚,破壁撼钟音。
成坏无穷事,他年复吊今。 -
74.《吊天竺海月辩师三首》 宋·苏轼
欲寻遗迹强沾裳,本自无生可得亡。
今夜生公讲堂月,满庭依旧冷如霜。
生死犹如臂屈伸,情钟我辈一酸辛。
乐天不是蓬莱客,凭仗西方作主人。
欲访浮云起灭因,无缘却见梦中身。
安心好住王文度,此理何须更问人。 -
75.《和欧阳少师会老堂次韵》 宋·苏轼
一时冠盖尽严终,旧德年来岂易逢。
闻道堂中延盖叟,定应床下拜梁松。
蠹鱼自晒闲箱箧,科斗长收古鼎钟。
我欲弃官重问道,寸莛何以得舂容。 -
76.《过广爱寺见三学演师观杨惠之塑宝山朱瑶画文》 宋·苏轼
寓世身如梦,安闲日似年。
败蒲翻覆卧,破裓再三连。
劝客眠风竹,长斋饮石泉。
回头万事错,自笑觉师贤。 -
77.《再和潜师》 宋·苏轼
化工未议苏群槁,先向寒梅一倾倒。
江南无雪春瘴生,为散冰花除热恼。
风清月落无人见,洗妆自趁霜钟早。
惟有飞来双白鹭,玉羽琼林斗清好,吴山道人心似水,眼净尘空无可扫。 -
78.《游山呈通判承议写寄参寥师?此诗为释道潜作》 宋·苏轼
煌煌世胄余,夫子非碌碌。
由来有诗书,所以能绝俗。
得官本河朔,瓜期未易促。
扁舟下南来,逸驾追鸣鹄。 -
79.《书双竹湛师房二首》 宋·苏轼
我本江湖一钓舟,意嫌高屋冷飕飕。
羡师此室才方丈,一炷清香尽日留。
暮鼓朝钟自击撞,闭门孤枕对残釭。
白灰旋拨通红火,卧听萧萧雨打窗。 -
80.《次韵师伯浑见寄》 宋·陆游
眉山汉嘉东西州,估船日日到津头。
不得讲书一行字。
倚遍临江百尺楼。
黄钟大吕忽复见,绣段英瑶何足酬。
愿约青神王夫子,来醉万景作中秋。