-
41.《送杜君懿屯田通判宣州》 宋·梅尧臣
京兆外郎称善书,当时相与集江都。
日书藤纸争持去,长钩细画如珊瑚。
自兹乖隔三十载,始驾吾乡别乘车。
吾乡素夸紫毫笔,因我又加苍鼠须。 -
42.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
43.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
44.《宴湖上呈穉卿》 宋·韩维
熠熠萤光草际流,及时高宴落霞洲。
繁弦急管宜清月,细蕊浓芳艳晚秋。
飞鹭欲来迎画舫,跳鳞如喜脱金钩。
知公加数为醇酿,应许闲宫烂漫游。 -
45.《勉陈石二生》 宋·郑獬
精金埋深山,凿土不难得。
大贝贮沧海,破浪亦能识。
山趋猛虎穴,海入长蛟室。
必意往取之,投躯不少惜。 -
46.《以堰事走永康宿金马早行见雪山排霄极明丽因》 宋·程公许
雨响清客梦,雨晴催客行。
迥野晓寥落,界天玉峥嵘。
银海眩双照,琼钩对孤明。
英云强吐吞,杲日还晶荧, -
47.《题汉中嶓冢观高祖庙试剑石》 宋·李曾伯
手袖干将射斗牛,当时天意在兴刘。
不劳游刃烹秦鹿,直以余锋剪楚猴。
将相岂烦加越砥,宽仁自足淬吴钩。
断蛇断石都休问,遗恨平城雨雪羞。 -
48.《午阴坐清足轩》 宋·董嗣杲
云过秋天乱擘絮,风透秋窗遗剪刀。
客衣难禁如此候,离家失侣徒呼号。
肌骨癯然病易入,况复加以思虑劳。
行来行往失神隽,蛰此何殊悬壁猱。 -
49.《窗外紫竹》 宋·王炎
疏篱短栅外钩联,聚立龙孙已嶷然。
向日斧斤几不赦,而今苗裔尚能全。
少时秀色青珉润,岁晚英标紫玉坚。
借与风烟扶直气,稍加岁月定参天。 -
50.《赠綦大将军》 宋·方回
先皇玉带亲解赐,加侑金钱千百亿。
登时筑坛拜大将,随意委禽聘贤室。
前茅出镇万貔貅,东南五湖天半壁。
凤凰山下忽相逢,我旧闻名今面识。 -
51.《送李伯英孟淳,鹤田幼弟,乃步深斋之子》 宋·方回
八十三岁李鹤田,我兄事之后八年。
有弟有弟来见我,我亦待之如弟然。
鹤田鹤田真神仙,读万卷书忘蹄筌。
钩银画铁笔下字,咳珠唾玉胸中篇。 -
52.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
53.《次韵王宣徽太尉耆年会诗》 宋·苏颂
古来贤相称高奇,虞有皋夔商傅伊。
帝臣王佐见谟训,千载相望如同时。
我朝公辅代间出,钟秀辰象分躔离。
堂堂太尉实异禀,风质粹美和而威。 -
54.《题善草字者一绝》 宋·苏籀
獐猎包羞爵秩加,舆人捧腹只呀呀。
踏摇妍状当垆手,如许银钩殆可嘉。