-
21.《寿雪窦寺炳同长老》 宋·陈著
昌黎大颠相接识,为说道理惊孤寂。
欧公喜与惟俨交,爱其文逸通经术。
自顾拟非韩欧伦,漫游亦到沙门释。
明觉后人少野师,湖海宿尊推第一。 -
22.《清泉院用柱间韵》 宋·胡仲弓
僧居一路曲通村,日落层巅生暮云。
白石巧於山背出,清泉时向涧边闻。
钵盂未信承龙化,锡杖曾经解虎纷。
归去鹤猿应笑我,稚圭何必更移文。 -
23.《杯泉》 宋·董嗣杲
古甃澄泓照胆清,画龙壁上挂瓢轻。
汲来不疗相如渴,掬处难供太白倾。
傍屋四围埋石色,侵山一溜走溪声。
钵盂可揽江湖阔,参取诗禅放眼明。 -
24.《金莲出玉花 寄任节级》 元·马钰
任公节级。
肯救危难常济急。
此去淳于。
报得专专献钵盂。
山东马钰。
词寄贤家收养玉。
玉里生金。
无口能言话古今。 -
25.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
日可冷,月可热,众魔不能坏真说。
且道如何是真说,钵盂一日两度湿。 -
26.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
钵盂盛世界,拄杖搅沧溟。
鱼龙俱削迹,佛祖也逃形。
日午全机现,乌沉未出轮。
秋高山月白,春至烧痕青。 -
27.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
大地一浑身,虚空绝四邻。
不识柏树子,唤作麻三斤。
好时十分潇洒,恶时一味藞苴。
等闲牵犁上佛殿,乘兴钵盂裹走马。
平地撒屎撒尿,知佗是真是假。
禅人描貌邈将来,大虫头上火把。 -
28.《示化士》 宋·释慧远
拄杖生根挑不上,钵盂无底满盛归。
净名何用空惆怅,哭罢香严与不知。
头蓬松兮郡辨,耳卓朔兮莫窥。
渡口船回人借问,寒山南畔石桥西。 -
29.《送之书记》 宋·释慧远
大用现前全体是,圣凡情尽影难留。
钵盂根底三千界,拄杖头边四百州。
云作伴,月为俦。
到家别有通天路,把定牢关辊绣球。 -
30.《偈颂三十八首》 宋·释如净
元正启祚,鼻孔发露。
万物咸新,笑面迎春。
净慈门下转风流,饭满钵盂茶满瓯。 -
31.《泉大道赞》 宋·释如净
棒头挑起葫芦,手里伸出钵盂。
噇酒噇肉破落户,天上人间大丈夫。 -
32.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
传破钵盂,连累周家女。
无地著浑身空惆怅,丛林难免无根谤。 -
33.《颂古五十五首》 宋·释绍昙
身后身前不丈夫,钁头边事想含糊。
不知费几苍松机,换得渠侬破钵盂。 -
34.《禅房十事·钵盂》 宋·释绍昙
做处全无渗漏,用时开口向天。
尽大地人饫饱,只图个不知恩。 -
35.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
云漫漫,水漫漫。
往来一致,高下同观。
炊无米饭,饱不来入甚易。
喫粥了也,洗钵盂去还难。
难难,冬不寒,腊后看。 -
36.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
三月二十五,芳春余几许。
一道平常心,颠言及倒语。
谩道举手摘杨花,那知漫空飞柳絮。
趁流光,猛提取。
喫粥了也,洗钵盂去。 -
37.《十二时歌》 宋·释印肃
日出卯,斋粥无□心觉饱。
钵盂洗了自闲闲,方信赵州机便巧。
师子见,全牙爪,惊杀百年老虎豹。
捏怪文殊劈脑骑,二乘皆道庄严好。 -
38.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
山谷之响,水监之像。
白云之心,太虚之量。
应机也乍卷乍舒,据令也全收全放。
三千世界你夤缘,百亿分身君伎俩。
风行空,船驾浪,施受通同无住相。
一言相送知不知,千僧在你钵盂上。 -
39.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
只是个人,到处分身。
万水中间月,百华头上春。
不外一法,不受诸尘。
生处熟也疏处亲,默时说也静时神。
钵盂著饭饱还喜,拄杖入拳饥放嗔。 -
40.《颂古一百则》 宋·释正觉
粥罢令教洗钵盂,豁然心地自相符。
而今参饱丛林客,且道其间有悟无。