-
161.《再作》 宋·项安世
遇物无汙洁,经林失盛衰。
坐令砖似玉,立见发如肌。
鸟化瑶池鹤,騅成石阙狮。
倾都陈鹭翿,连野猎麑皮。 -
162.《寒食日儿辈游尼庵戏作》 宋·张嵲
杂英满树春欲过,修竹参云万余个。
头陀云顶出迎宾,恐是当时刘铁磨。 -
163.《予长女归叔尚偕往江津作诗送之》 宋·晁公溯
薛郎吾娇客,昨肯过彭濮。
相从虽云久,一岁如转烛。
外堂忽有请,归驾行当促。
自称先君子,嗣以病家督。 -
164.《浴蚕沙溪水一首为上饶陈烈妇作》 宋·戴表元
浴蚕沙溪水,采桑玉山巅。
丝成白棱棱,胶作烈妇弦。
烈妇何所言,弦中意缠绵。
一说鸾影孤,二诉雏巢穿。 -
165.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
166.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
167.《睹弟子作颂题窗乃续韵警之》 宋·释印肃
普庵三颂自连拈,寄与提纲本手钳。
炉鞴稳时无钝铁,何妨矢上更加尖。 -
168.《铁竹歌》 宋·释印肃
普庵和尚铁竹歌,十圣三贤不奈何。
九节玲珑通法界,不由边笋自喽罗。
从百练,已经磨,能障狂风止海波。 -
169.《巾山行同王监簿作》 宋·舒岳祥
皇华真人游海东,云行急疾去若风。
蜺旌羽节追不及,飘遥双帻堕碧空。
六丁六甲不得取,化作两峰撑青红。
至今八面各变态,隐见有无横复纵。 -
170.《甘露寺放舶至瓜洲风作》 宋·宋无
天造西来阴,山迥北固形。
断岸缠赤日,孤柱擘苍溟。
此地何能限,长江有或灵。
然尿夜照浪,饮马晓吞星。 -
171.《将游甬东王青州伯仲见过作(以下《客越志》》 明·王稚登
主人出门去,客子入门来。
主人为客留,若下花前开。
借问客谓谁,东海王青州。
一双明月珠,夜照沧溟流。 -
172.《早登太行山中言志》 唐·李隆基
清跸度河阳,凝笳上太行。
火龙明鸟道,铁骑绕羊肠。
白雾埋阴壑,丹霞助晓光。
涧泉含宿冻,山木带馀霜。 -
173.《杂曲歌辞·侠客行》 唐·元稹
侠客不怕死,怕在事不成。
事成不肯藏姓名,我非窃贼谁夜行。
白日堂堂杀袁盎,九衢草草人面青。 -
174.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
175.《从军行》 唐·杨炯
烽火照西京,心中自不平。
牙璋辞凤阙,铁骑绕龙城。
雪暗凋旗画,风多杂鼓声。
宁为百夫长,胜作一书生。 -
176.《塞北二首》 唐·沈佺期
虏障天骄起,秦城地脉分。
柏坛飞五将,梅吹动三军。
锋刃奔涛色,旌旗焰火文。
朔风吹汗漫,飘砾洒轒輼。 -
177.《箜篌引》 唐·王昌龄
卢谿郡南夜泊舟,夜闻两岸羌戎讴,其时月黑猿啾啾。
微雨沾衣令人愁,有一迁客登高楼,不言不寐弹箜篌。
弹作蓟门桑叶秋,风沙飒飒青冢头,将军铁骢汗血流。
深入匈奴战未休,黄旗一点兵马收,乱杀胡人积如丘。 -
178.《发白马》 唐·李白
将军发白马,旌节度黄河。
箫鼓聒川岳,沧溟涌涛波。
武安有振瓦,易水无寒歌。
铁骑若雪山,饮流涸滹沱。 -
179.《白雪歌送武判官归京》 唐·岑参
北风卷地白草折,胡天八月即飞雪。
忽如一夜春风来,千树万树梨花开。
散入珠帘湿罗幕,狐裘不暖锦衾薄。
将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。 -
180.《送魏升卿擢第归东都,因怀魏校书、陆浑、乔潭》 唐·岑参
井上桐叶雨,灞亭卷秋风。
故人适战胜,匹马归山东。
问君今年三十几,能使香名满人耳。
君不见三峰直上五千仞,见君文章亦如此。