-
101.《初寒无衾买纸被以纾急作四绝》 宋·赵蕃
度夕阴风吹扊扅,布衾如铁念娇儿。
夜来例拜奇温赐,但觉安眠晓不知。 -
102.《九月廿一日雪书呈进之》 宋·赵蕃
一夜悲风晓辄收,布衾如铁强扶头。
乍惊皎皎明窗纸,稍见疏疏集瓦沟。
失怪竞闻村巷犬,乱行难觅远汀鸥。
欣然欲作临流看,却恨凛乎难久留。 -
103.《静乐用元韵为劝学之什再和》 宋·郑清之
士惟食志非食力,於陵奚事亲屦织。
静乐一门自师友,篑进不为子贡息。
元仲季方从太丘,海内人士俱愿识。
案上惟作羽籥声,室中定无锄箒色。 -
104.《糟蟚蚏送葺芷》 宋·郑清之
月腹一寸能郭索,黄流在中自濡壳。
蝤蛑可是丈人行,螃蠏眡之师长伯。
二眸挺出胜怒蛙,八跪前驱非屈蠖。
笑令樊哙自横笔,何用吕布须急缚。 -
105.《效张文潜雪体》 宋·苏泂
布衾如铁衣生角,学道终宵免醉昏。
儿女呻吟惟有睡,老人独自起开门。 -
106.《儿侄辈为燕老集石秀叔以诗来和之二首》 宋·陈著
身是书中老仆童,布衣不溯马头风。
虽无二顷资穷巷,犹有三峰着睡翁。
虚室漫留庄叟白,新诗忽见相州红。
然时流俗滔滔去,铁石心肠独我同。 -
107.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
108.《赠张玉田》 宋·仇远
秦川公子谪仙人,布袍落魄余一身。
锦囊香歇玉箫断,庾郎白发徒伤春。
金台掉头不肯住,欲把钓竿东海去。
故乡入梦忽归来,井邑依依铁炉步。 -
109.《再作》 宋·项安世
遇物无汙洁,经林失盛衰。
坐令砖似玉,立见发如肌。
鸟化瑶池鹤,騅成石阙狮。
倾都陈鹭翿,连野猎麑皮。 -
110.《洛阳桥》 宋·陈傅良
跨海为桥布石牢,那知直下压灵鳌。
基连岳屿规模壮,势截渊潭气象豪。
铁马著行横绝漠,玉鲸张鬣露寒涛。
缣图已幸天颜照,应得元丰史笔褒。 -
111.《和林叔己咏福寿林塘韵谢杨守举状》 宋·陈淳
漳台最尊第一峰,分支福寿飞双虹。
寿山左蟠气葱葱,福山右峙状窿窿。
中有洞壶出尘踪,景物簇聚造化功。
不减杜陵门城东,未数漆园旧崆峒。 -
112.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
113.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
114.《送雷公达观赴召》 宋·郭印
我观靖康初,尘氛蒙帝阙。
君臣失上著,社稷几危绝。
君时沉布衣,抗疏何悲切。
言听豺狼诛,狐狸肝胆裂。 -
115.《送悟藏主还姑苏》 宋·释崇岳
玲珑岩畔瞥不瞥,竖起脊梁生铁橛。
无端林下错商量,携手相随入虎穴。
瓮里蓦然失却鳖,个事明明向谁说。
彼时只是此时人,谁知眼里重添屑。 -
116.《达磨在师赞》 宋·释慧开
贼布告水露罪全彰,揽得西乾沸似汤。
顶上铁枷无计脱,却来东土强摊贓。 -
117.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
住亦无可说,去亦无可说。
窦八布衫穿,金刚嚼生铁。 -
118.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
瓯峰布铁连阵,我曾长袖拂开。
瓯峰掷金刚圈,我曾铁鞭击碎。
没仇雠处起仇雠,无怨对中作怨对。
今日何以报之,报之以此为最。 -
119.《颂一百则》 宋·释重顯
似海之深,如山之固。
蚊虻弄空里猛风,蝼蚁撼于铁柱。
揀兮择兮,当轩布鼓。 -
120.《送昭敏首座》 宋·释重顯
君不见,鹫峰胜集,百万茫茫等闲过,坏衲之外皆清堕。
君又不见,熊岭孤运,岁月索索艰难生,深雪之中有一箇。