-
121.《次韵鲁如晖雪晴》 宋·韩元吉
腊近千门雪,风高一夜晴。
醉余和初拥,梦破觉窗明。
鼙鼓三年戍,关河万里情。
应怜铁甲冷,烽火未须惊。 -
122.《古诗》 宋·刘过
凉生见砚窗未糊,秋风射入如相呼。
床头吴钩作龙吼,便欲乘此捣穹庐。
丈夫诗胆如斗大,摩挲笑与歌楚些。
生平柔肠作铁坚,挑尽寒灯拥襟坐。 -
123.《汴京纪事二十首》 宋·刘子翚
河汉如云扫泬寥,登东寒铁响清宵。
竹窗惊破高人梦,门外骎骎万马朝。 -
124.《汴京纪事二十首 其十九》 宋·刘子翚
河汉如云扫泬寥,登东寒铁响清宵。
竹窗惊破高人梦,门外骎骎万马朝。 -
125.《云岩竹源二禅俱与招客三月二十一日遂饭于竹》 宋·刘子翚
云岩市声中,竹源山色处。
平生几两屐,惟乐取意去。
晨光霁老春,飞盖双溪路。
沙平水漫流,云散天全露。 -
126.《诗寄懒翁兼简士特温其原仲致仲昆季》 宋·刘子翚
懒翁疏散无与俦,结庵名懒山之幽。
萧然杖履岩壑裹,似是当年嵇阮流。
云何出处戾初志,束书负剑俄西游。
悲猿攀车鹤卧辙,去意勇决谁能留。 -
127.《张公洞》 元·杨维桢
正月八日记游仙,三十六天洞灵洞。
洞中窗户夜不扃,地底风雷日相哄。
巉巉灵骨谁手凿,纳纳虚谺曷时澒。
龙巅虎卧络薜萝,委盖垂旃挂鸾凤。 -
128.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
129.《寓江宁村居病起写怀(十首)》 明·杨基
门外春泥一尺深,窗间云气十分阴。
寒毡溜雨衾如铁,湿灶凝烟火似金。
酒解驱愁时强饮,诗多感旧懒长吟。
贫家不愿千金粟,但得阳乌照晚林。 -
130.《李彦泽从余求卫公兵法》 宋·王灼
卫公少时已知兵,坐谈厌倒韩擒虎。
一朝委事虬须虏。
南殲荆盗北锄虏。
出其绪馀教君集,犹谓四夷莫予侮。 -
131.《朱世同喜雪中得酒出佳篇相谢用韵奉酬》 宋·吴芾
吾子一布衣,抱道仍怀德。
人呻仰其高,耐寒如松柏。
亦复诮其介,忍穷如铁石。
欲耕且无田,欲住且无宅。 -
132.《赋雪》 宋·李洪
阊阖风势饕,朔雪夜方积。
窗隙散明玑,瓦沟露微白。
讙譁竞儿曹,跼蹐愁病客。
汉淮铁衣冷,勦敌要长策。 -
133.《九月廿一日雪书呈进之》 宋·赵蕃
一夜悲风晓辄收,布衾如铁强扶头。
乍惊皎皎明窗纸,稍见疏疏集瓦沟。
失怪竞闻村巷犬,乱行难觅远汀鸥。
欣然欲作临流看,却恨凛乎难久留。 -
134.《闻邑中灯夕颇盛作诗呈子肃》 宋·赵蕃
晨起犹如欲雪天,晚来旋觉散晴烟。
传闻隘郭沸灯火,想见当筵杂管弦。
铁马春冰期异日,卖薪买酒看今年。
谁怜病叟寒窗底,独拥残灰整旧编。 -
135.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
少日爱花螽跃跃,老去冻蚕已休织。
水付山郭一枝晓,忽到窗前一叹息。
年年雪裹自作春,摇手东皇不相识。
衣冠古岸绮季至,介胄嶙峋亚夫色。 -
136.《书西湖雷峰云讲主草书》 宋·郑清之
云师一生耽圣草,银铁蟠空觑天巧。
老来逸气未全平,笔底锋芒犹独扫。
开关勇士争赴敌,剑戟弓戈奋相缭。
睡龙决起求颔珠,划木抓岩纷怒爪。 -
137.《十二月九日雪融夜起达旦》 宋·魏了翁
远钟入枕雪初晴,衾铁棱棱梦不成。
起傍梅花读周易,一窗明月四檐声。 -
138.《次韵刘簿观雪用东坡聚星堂韵禁体物语》 宋·方岳
江皋黯黯飞云叶,淅沥破窗鸣急雪。
乱飘蜜洒寒正苦,低唱浅斟痴亦绝。
冻吟可但笔锋健,醒狂不觉屐齿折。
留连急景聊从容,俯仰幻尘空变灭。 -
139.《雪晴》 宋·卫宗武
岁穷候严沍木石冻欲折。
寒云尽四垂。
乾坤清气发。
仟人唾珠玉, -
140.《和杨监簿咏梅》 宋·姚勉
不知年换山无历,日短著书阴自惜。
臞仙谁与伴清孤,竹里梅花破幽寂。
月窗看影嗔晓夺,雪径寻花惊夜失。
绝怜一点清淡意,不作群芳妖艳质。